Durf je terug te gaan naar je natuurlijke staat van zijn?
Onze oma’s hebben ons achter aanrecht vandaan gevochten. Door hen zijn we handelingsbekwaam geworden. Dus weten we wat ons te doen staat: never nooit terug naar dat aanrecht. Wij zijn vrouw van de wereld en we kunnen net als mannen naar de top! Watch us.

Maar ten koste van wat? Is dit wel onze natuurlijke staat van zijn? Raken we niet juist daardoor klem tussen onze verlangens en angst? Te moe van het vechten? Komen we niet juist daardoor in een burn out terecht? Heb jij het lef om te onderzoeken wat jouw natuurlijke staat van zijn is? Je diepste verlangen?

Klem tussen je angst en je verlangen
In mijn praktijk komen regelmatig vrouwen die klem zitten tussen hun angst en verlangen. Het verlangen om zichzelf te zijn, vrij te zijn, groter te worden dan ze zichzelf voelen, zichzelf niet steeds meer klein willen maken. Tegelijkertijd is er de angst om te groeien en zichzelf te laten zien, de angst om afgewezen te worden, het niet te kunnen. Het zijn vrouwen die daardoor in de controle terechtkomen uit angst te verliezen wat hen zo lief is. De angst om te gaan staan voor jezelf gaat in mijn praktijk hand in hand met angst voor verlies. De vrouwen in mijn praktijk zijn daardoor allesdoeners, in hun eentje, omdat ze dat zo goed kunnen. Vechters omdat ze niet anders kunnen, omdat ze het wel goed moeten doen, werk, kinderen, hun relatie.

Controle is het enige antwoord, dan gaat het goed.

In je eentje.

Dus sluit ze haar partner buiten, zonder dat ze het in de gaten heeft en staat ze er alleen voor.

Door haar controle krijgt haar man geen ruimte, neemt ze zelf veel ruimte in maar dat zal ze niet doorhebben, want voor haar gevoel doet ze alles voor de ander en ervaart ze juist dat ze geen ruimte heeft voor zichzelf. Wanneer deze vrouw dit terugkrijgt is ze diep geraakt, ze zal zich aangevallen voelen en beweren dat ze alles doet voor de ander, maar in feite gaat het alleen maar over haar: als ik maar een goede moeder ben, mijn business maar goed draait, een goede partner ben, vriendin, zus, dochter….

Ik help deze vrouwen zelf uit deze klem te stappen, te durven leven naar hun verlangen, weer te worden zoals ze bedoeld zijn, leven vanuit hun kern. Dat vraagt hard werken met effectief resultaat. Als ik iets doe, dan doe ik het goed namelijk.

Vastzitten in je eigen klem

Herken jij deze klem? Wat doe jij als je voelt dat je daarin vastzit? Wanneer de druk te hoog is van je werk, de kids en alle ballen die je hoog moet houden? Hoe vaak verzucht je wel niet dat het allemaal wel eens wat minder zou mogen, dat je rust wilt? Iedereen doet dan altijd wat hij gewend is. Je lijft ruikt namelijk gevaar en als je lijf gevaar ruikt gaat hij over tot bescherming, ten dienste van jou. Heel aardig van je lijf.
Er is alleen een maar.
Deze mechanismen om jezelf te beschermen zijn al heel oud. Ze komen namelijk uit je kindertijd, toen er iets was wat te groot voor je was als kind. Die overlevingsstrategieën waren toen ontzettend helpend, echt, ze zorgden ervoor dat je overeind bleef namelijk, enigszins nog gezien werd of meetelde, je ergens nog wel veilig waande, dat je nog een beetje adem kon halen afhankelijk van hoe moeilijk je het had.

Dat was toen.

Nu helpen ze niet meer.

Sterker nog, ze werken je nu alleen nog maar tegen. Ze houden je in die klem, weg van je verlangen.

Wanneer je in een lastige situatie zit, dan ga je dus doen wat je altijd doet. En als jij een vrouw bent die hard werkt en een vechter bent, ga je steeds meer vechten en nog harder werken. En voelen dat je leegloopt. Langzaam tot je energie echt op is.

Ondertussen pieker je je waarschijnlijk suf over hoe je het kunt oplossen, balans kunt brengen tussen je mooie gezin en bedrijf, hoe je het samen weer leuk kunt hebben. Jou kennende heb je van alles al geprobeerd, 100 x bedacht het anders te doen om erachter te komen dat je toch elke keer weer dezelfde ballen laat vallen. Om te voelen dat elke keer hetzelfde weer zeer doet, het gevoel er alleen voor te staan bijvoorbeeld, of je machteloos voelen. Je hebt gepraat met vriendinnen onder het genot van een goed glas wijn om je verhaal kwijt te kunnen, tips te krijgen. Dat is wat wij als vrouwen doen, elkaar opzoeken voor steun en begrip, om te verbinden. Je voelt herkenning, even in hetzelfde schuitje zitten maakt dat je je niet zo alleen voelt.

Een goede vriendin tilt je op, een therapeut helpt je opstaan
Een vriendin kan een absolute steun in de rug zijn wanneer je door een moeilijke fase heen gaat, of iets te onderzoeken hebt in je leven. Maar werkt het ook? Lost het op waar je in terecht was gekomen, elke keer weer? Is het daadwerkelijk helpend om erkend te worden in het pad dat je bewandelt, in de overtuigingen die je hebt? De mensen die je zelf uitzoekt in je leven, zoek je namelijk onbewust uit op basis van je eigen overtuigingen, je verlangen in het leven. Je wilt dezelfde taal spreken met de mensen om je heen zodat je dan het gevoel ervaart van veiligheid. 
Verbinding en erkenning hebben we zeker ook nodig, vraag jezelf alleen af of dit is wat je nodig hebt wanneer je wilt groeien, weer wilt worden zoals je bedoeld bent te zijn, want een vriendin denkt namelijk vanuit dezelfde overtuigingen. Een goede vriendin opzoeken bij problemen is meer van hetzelfde krijgen. En dat is vast niet wat je wilt. Ze passen in je straatje, dus bij een probleem wordt er gereageerd vanuit datzelfde straatje.

Angst voor afwijzing
Daarbij kom ik vaak tegen dat vrouwen bang zijn om afgewezen te worden en vaak nog angstiger om de ander af te wijzen, kritisch te durven zijn. En dat is nu juist wat er nodig is wanneer je uit een klem wilt komen, wat voor klem dan ook. Confrontatie met wat je creëert in je leven, met hoe bang je bent voor je eigen verlangen en wat je zelf doet om alles waar je tegenaan loopt in het leven zelf in stand te houden, maakt dat je kunt beginnen met groeien, dat er ruimte komt. Ruimte om los te komen, vrij te zijn.

Vriendinnen opzoeken is het samen dragen, samen dragen betekent dat je er in blijft hangen, het blijft vasthouden. En dat is geen loslaten en verdergaan.
Of je moet een verdomd scherpe vriendin hebben die nergens bang voor is en het jouw moeilijk durft te maken als het nodig is, anders is het raadzaam wil je echt veranderen een goede therapeut te zoeken.

Heb jij dat lef?

Groeien doet nou eenmaal pijn

Oke, mocht je je herkennen in dit artikel en die vechter zijn, dan ben jij geen vrouw die in hetzelfde wil blijven hangen. Tijd voor actie. Geen geneuzel meer.

Dat komt dan goed uit. De vrouwen die bij mij in de praktijk komen, gaan dwars door de pijn heen. Want erover praten hebben ze al vaak genoeg gedaan.

En bij mij ga je diep. Omdat je het namelijk waard bent om tot op de bodem te gaan, alles eruit te halen wat erin zit. Een andere vorm van maakbaarheid van het leven ervaren. Niet een maakbaarheid waarbij je denkt dat je alles naar je hand kunt zetten, dat is namelijk de controle waar je vandaan komt. Maar een maakbaarheid die moeiteloos vanzelf gaat als je gaat accepteren wat er is, als je de pijn kunt accepteren die onvermijdelijk bij het leven hoort.

Verbinden met je diepste verlangen

Ik gun het elke vrouw om te verbinden met haar diepste verlangen. Weer alleen kunnen zijn met zichzelf en intens tevreden daarmee zijn. Alleen kunnen zijn gaat over voldoende hebben aan jezelf, dat gaat over het geluk voelen en ervaren diep in jezelf. Dan heb je anderen niet meer nodig en bevrijd je jezelf van manipulatie door anderen en jezelf, hoe liefdevol ook. Manipulatie is een ingewikkelde creatie van jou en de ander waardoor je blijft waar je bent. Daar jezelf van bevrijden is nodig wil je echt vrij zijn. Vaak is het zo, hoe liefdevoller de manipulatie, hoe moeilijker het te herkennen is, hoe moeizamer het proces om de kern in jezelf te ontdekken.

De manier waarop ik werk stelt je in staat om terug te gaan naar je eigen kern, zodat je ontdekt wat je overlevingsstrategieën zijn, waar ze vandaan komen, hoe die doorwerken in je leven nu. Je ruimt de oude pijn op van vroeger die hierbij hoort zodat er ruimte komt voor een nieuw besluit vanuit je verlangen. Hoe effectiever jij je oude pijn opruimt, hoe dichter je bij je verlangen kom, jouw mooie kern.

Ontdek je natuurlijke staat van zijn

So far so good. Wanneer dit artikel over jou gaat dan ben je ondertussen wellicht geraakt en heb je minsten een strategie van jezelf al herkend en weet je misschien zelfs ook wel waar het vandaan komt.

En kun je ook voelen van daaruit wat jij als vrouw in deze tijd nodig hebt? Ben jij die vechter en hou je het nog vol? Heb jij een succesvol bedrijf en wil je carrière maken?

Dan wil ik je ergens voor uitnodigen op dit moment.

Op welke manier ben jij de top aan bereiken voor jezelf? Vechtend? Met vallen en opstaan? En waarom wil je de top bereiken? Is het wel jouw natuurlijke staat van zijn om de top te bereiken?

Nu wil ik niet hier een pleidooi houden dat we als vrouwen massaal weer terug moeten achter het aanrecht (alhoewel ik me wel eens afvraag of als we dat maar een klein beetje zouden doen er dan misschien minder kinderen therapie nodig zouden hebben).
Nee, het gaat voor om dat je leeft vanuit je oorspronkelijke staat van zijn. Alleen dan bereik je moeiteloos wat je wilt bereiken, alleen dan blijft het niet alleen bij een intens verlangen, maar leef je ook vanuit je verlangen.

Vechtend de top bereiken waardoor je je meer uitgeput voelt dan dat je in een flow zit, gaat namelijk niet over het bereiken van de top. Dat gaat over heel iets anders. Dat gaat over dat je zonder dat je het wellicht in de gaten hebt jezelf wilt bewijzen vanuit angst, het gevoel niet goed genoeg te zijn. En dan is het niet zuiver wat je doet. En daar loop je op leeg. Waarschijnlijk donder je dan vroegtijdig naar beneden

Vanuit een zuiver en intrinsiek verlangen haal je de top moeiteloos. En dan mag je hopen dat je man het intrinsieke verlangen heeft huisvader te zijn, of je kinderen maar wat graag na school naar de bso gaan.

Maar misschien ontdek je wel dat je eigen natuurlijke staat van zijn niet hetgeen is waar je altijd voor aan het vechten was, dat je natuurlijke staat van zijn gaat over eenvoud, moeiteloosheid, overvloed ervaren in kleine dingen. Dan kan er rust komen, kun je stoppen met vechten, jezelf bewijzen en ontstaat er ruimte voor wat je echt wilt, wat echt bij je past.  

En dan zou het zomaar eens kunnen zijn dat je als vanzelf naar de top vliegt, wellicht een andere dan je vooraf zelf gedacht had.

To do
Ben je een doener en wil je meteen in de actie?

Begin dan eens met een eerlijk zelfonderzoek. Wees niet die lieve vriendin voor jezelf die met je meepraat en je zo goed begrijpt, maar heb het lef om kritisch te zijn naar jezelf.

Stel jezelf de vragen wat je nu graag wilt. Is dat jouw natuurlijke staat van zijn, is dat echt wat je wilt, diep vanbinnen?

Een vraag die hierbij hoort is ‘waarom ben ik hier, wat heb ik op deze aardkloot te doen, op de plek waar ik terecht ben gekomen?’.

En weet je wat jou dient in je verlangen? En wat niet? Durf je los te laten wat niet meer dient en te kiezen voor wat jou wel dient?

Uiteindelijk gaat het om de vrijheid in jezelf voelen. Want al zou je weer terug willen naar het aanrecht, in veel gevallen kan het niet eens omdat deze maatschappij om tweeverdieners vraagt, of omdat je alleenstaande ouder bent. Wanneer je de vrijheid in jezelf voelt en weet wat je natuurlijke staat van zijn is, dan kun je daar zoveel mogelijk naar leven.

Wat is jouw antwoord op de vraag ‘Wat heeft de vrouw in deze tijd nodig?’ Wat heb jij nodig?

Go for it, zou ik zeggen. Met of zonder vriendin. Wel of niet naar de top, als je maar doet wat bij je past en jezelf daarin serieus neemt. Voor jezelf, voor niemand anders.