Een nieuw begin, zodat jullie het weer leuk hebben samen

Soms vaar je niet meer de juiste koers of volg je nog een pad dat niet meer bij je past.  Dat kan wat gaan wringen, of je merkt langzaam dat de dingen – waar je eerder zo’n energie van kreeg – je nu juist meer energie kosten.


Zo merkte ik dat ik, wanneer iemand me vroeg welke mensen er in mijn praktijk kwamen, ik altijd heel helder antwoord kon geven: ‘Ouders die in het belang van hun kind werken aan zichzelf.’ Ik eindigde altijd met ‘en ik word echt helemaal blij wanneer ouders samen komen en tegelijkertijd een traject hier volgen’. Ik weet niet hoe lang ik dit al aangaf, ik denk dat ik er al voldoening uithaalde als het zo uitkwam dat ouders dus samen kwamen. Maar wat ik dus deed, was afwachten totdat mijn niche op mijn pad kwam. Ik stond er niet bij stil.


Ik had eind vorig jaar behoefte aan een bezem door mijn praktijk; iemand die eens met je meekijkt. Ik ben al bijna 20 jaar ondernemer en mijn laatste ondernemerscursus is ongeveer 7 jaar geleden, dus een frisse blik kon geen kwaad dacht ik zo. Ik deel graag mijn ondernemersverhaal met jullie (in 4 artikelen waarvan dit de eerste is). Eigenlijk is het veel meer dan een ondernemersverhaal. Het is vooral een persoonlijk verhaal over hoe ik echt mezelf terugvond waardoor ik op een nog meer zuivere manier mijn werk kon gaan doen, zoals het bedoeld was. Maar ik nog mocht gaan ontdekken, dat was duidelijk. 

 

De bezem erdoor

Ik ging eind 2018 naar Jolanda Wicherson, een hele fijne vrouw die ik nog ken vanuit de ‘Vrouw&Passie-tijd’, waar mijn liefde voor schrijven stevige grond kreeg. Ik wilde mezelf trakteren op een van haar jaartrajecten. Ik zoek altijd naar mogelijkheden om te groeien en mezelf te ontwikkelen. Ik was er klaar voor.

‘Ik zou niet weten wat ik een jaar lang voor jou zou moeten doen’ zei Jolanda, nadat ze tijdens een fijne lunch mij precies die vragen had gesteld waardoor het juiste bij me was geraakt.

Ik wist even niet of ik nu blij moest zijn of niet. Het is zeker een compliment als een business coach je zegt dat je alles al doet. En tegelijkertijd vond ik het jammer. Daarom besloten we om nog een middag samen te komen, om goed de bezem door mijn praktijk te halen, het stof eraf te vegen en even de ramen goed flink te zetten. Het bleek een hele effectieve middag waarin niet alleen een bezem er doorheen ging, maar een hele bezemwagen, plus een frisse wind die alles op zijn kop zette. Of juist weer recht?

 

Wakker worden

 Die middag is er iets heel belangrijks in mij wakker gemaakt.

Jolanda weet met haar zuivere zijn precies de juiste vragen te stellen. Ze weet je te raken, zodat je gaat voelen en nadenken over wie je bent en wat je te bieden hebt. ‘Ik werk met ouders in individuele trajecten’ vertelde ik haar onder andere, ‘maar ik word pas echt blij als ze samen komen en we ook aan het partnerstuk kunnen werken.’

Binnen 2 minuten had Jolanda alles omgegooid en wat daarna kwam klopte. Ik hoefde niet na te denken over dat mijn nieuwe doelgroep ruziemakende ouders zijn die in het belang van hun gezin willen werken aan hun relatie.

En ze ging nog een stapje verder. Jolanda liet me vertellen wie ik ben, wat ik doe in mijn werk, wat ik creëer, waardoor cliënten bij mij bereiken wat zij bereiken, hoe mensen veranderen in datgene waar ze al zolang naar verlangen.

 

Zien wie je bent

Tijdens het vertellen kreeg Jolanda met regelmaat kippenvel, liet ze me weten. We ontwikkelden ter plekke nieuwe trajecten, zodat de waarde van mijn werk volledig tot zijn recht zou komen.

Mijn waarde, besefte ik.

Jolanda vond het werkelijk life changing wat ik doe, gaf ze aan. En exclusief. Dit kende ze nog niet op deze manier, hoe ik met partners samenwerk, de enorme effectiviteit van het lichaamswerk dat ik bied.

Die kwam binnen.

Het duurde even totdat ik ook kon voelen dat ik dan de life changing expert ben. En het duurde nog wat langer om te ervaren dat het daar niet om draaide, om dat weer los te kunnen laten zodat ik op een zuivere manier kon gaan geven wat ik te bieden heb.

 

Bezemwagen over mijn eigen bodem

En dan begint het eigenlijk pas. Bepakt en bezakt met veel nieuwe informatie, tips en strategieën om mijn nieuwe doelgroep en trajecten neer te gaan zetten reed ik het hele eind van Emmeloord terug naar Waalwijk. Als iets goed voelt, denk je niet na over afstand. Bij mij komen mensen ook uit Friesland of de Ardennen.

Ik had besloten een stevige bodem onder mijn praktijk te gaan zetten, niet zomaar snel even een nieuwe weg in te slaan, maar echt bewust een nieuwe bodem. Dat zou alleen wat meer voeten in aarde hebben en tijd kosten dan ik vooraf kon bedenken. 

Ken je de uitspraak ‘be careful what you’re wishing for’?

Ik kwam er al snel achter dat je niet alleen maar de bodem van je bedrijf kunt verstevigen. Ik ben namelijk zelf mijn bedrijf, mijn bodem werd dus mee verstevigd. En soms is het maar goed dat je niet alles van tevoren weet, maar dat je gewoon geleidelijk aan ervaart, voelt, en meemaakt wat er op je pad komt. Want iets op een goede manier kunnen verstevigen, een nieuwe weg in gaan slaan, dat vraagt om transformatie. In mijn geval echte diepe transformatie, waarin ik uiteindelijk besefte dat ik helemaal niet mij bedrijf ben. Maar daarvoor moest ik eerst door verschillende lagen heen. 

 

Winter, geen doorpakseizoen

Ik doe geen dingen half; wanneer ik iets doe, pak ik het goed en grondig aan. Ik verzamelde de mensen om mij mee heen waar ik al langer mee wilde werken, zoals ontwerper Brenda Serree en schrijfcoach Marije van den Bovenkamp. Deze laatste wist een goede virtual assistant (VA) voor me, Joke Brons, om uiteindelijk ook mijn nieuwe praktijk en de gratis partnertest die als idee bij Jolanda was ontstaan, te gaan promoten. Aan het einde van het voorjaar zou alles klaar zijn, zodat voor de zomer de promotie nog kon starten. Ik had er zin in.

Maar het was winter. En ik leef steeds meer volgens de seizoenen. Ik merkte dat ik mezelf niet kon zetten tot wat ik moest doen, dat het te veel was. Ik merkte dat ik door mezelf vast te houden aan mijn deadline niet toekwam waar ik zo naar verlangde. De winter vraagt namelijk om een tandje terug, rustig aan doen, naar binnen keren en te onderzoeken wat er nog om aandacht vraagt en geheeld mag worden. Om zo weer zuiver en tot volle bloei te kunnen komen in het voorjaar en de zomer. En zo klopte alles weer, want er ontstond ook ruimte voor mijn eigen proces hierin.

 

Tandje terug

Een tandje terug dus. Ik besloot om de mensen die ik had verzameld als team te gaan zien, inmiddels uitgebreid met psychologe Veronique de Jong om de partnertest goed neer te zetten en wetenschappelijk te onderbouwen. En mijn eigen webdesigner Jos Salfischberger uiteraard, want mijn huidige site past niet meer bij mijn nieuwe weg. Een team dat er voor mij was, besefte ik. En waarbij ik dus mijn eigen tempo kon aangeven. Dat gaf rust en ruimte. Ruimte voor wat er eerst nog nodig was kennelijk.

Zo mooi hoe dat werkt, de overstap naar partners maakte dat ik dus ook mijn lessen kreeg op het gebied van mijn eigen relatie. Het voelde ook echt alsof het stuk dat voorheen altijd met kinderen had te maken voor mij klaar was.

Mijn eigen innerlijke ik is geheeld en verzacht en als ze nog iets tegenkomt, dan schrikt ze er niet meer zo van, want ze weet dat ik er ben. De overgang naar partners klopte dus voor mij zo. Niet iets wat ik had bedacht omdat het ik het leuk vond, maar een nieuw level waar ik werkelijk aan toe was.

 

Deadline werd lifeline

Ik liet mijn deadline los en leefde mijn leven, deed wat er nodig was op alle fronten, zoals moeder, partner, dochter, vrouw, vriendin… Met behoud van mijn eigen grenzen en vanuit mijn eigen mogelijkheden, zo dicht mogelijk bij mezelf dus. Bijzonder was wel dat ik in het voorjaar, toen we op vakantie gingen naar Engeland, in een oude Happinez iets las over hoe de mensen in Beijing de tijd ervaren. Zij hebben daar een verticale en horizontale tijd. In het Westen leven we volgens de horizontale tijd, de tijd die te controleren is, de tijd van deadlines omdat we iets willen bereiken wat we voor ogen hebben, de tijd waardoor we ons steeds zo onder druk voelen staan.


Verticale tijd, de tijd die ze in Bejing het meeste hanteren, is als een stroom water, zoals Christine Cayol het omschrijft. In de verticale tijd lijkt tijd geen rol te spelen, maar vallen mooie momenten samen. 


Toen ik dit las, voelde ik rust; dit is hoe ik wil leven. Zij stellen namelijk geen deadlines in Bejing, ze beginnen aan een project met elkaar, kijken hoe het gaat. Ze voelen, ervaren en sturen tussendoor bij, op basis van hoe het gaat, niet op basis van wat er vooraf is bedacht. Zo leven zij steeds in het moment en kan een project elke keer tot volle wasdom komen, omdat er op het moment gedaan wordt wat nodig is, wat de situatie vraagt. Voor mij werd het woord deadline met recht iets wat doodloopt. Lifeline is het juiste woord.


Het ontwikkelen van alles wat bij mijn nieuwe weg hoorde, zoals mijn onlinetraining voor ouders, online training voor partners, de partnertest, een nieuw logo, huisstijl en website, visitekaartje… het zou af zijn als het af is. Ik ontdekte ook later dat lifeline meer betekent dan bezig zijn met een project. Je laat ruimte om te ontstaan wat er allemaal nodig is. Ik zou nog later ontdekken dat ik nog meer te doen had op persoonlijk gebied voordat mijn praktijk zou zijn zoals het de bedoeling was. Mezelf loskoppelen van mijn bedrijf terwijl ik me er juist zo mee aan het verbinden was zou een belangrijke les worden. Alles behalve gemakkelijk, dat kan ik je vertellen, maar zo nodig wil je werkelijk zijn zoals je bedoeld bent, je eigen authentieke ik. Dan is het nodig dat je gaat zien dat je niet de dingen buiten jezelf legt, je eigenwaarde koppelt aan andere dingen dan jezelf. 

 

En zo is het ook voor jou

Het verloop van mijn eigen proces was nodig om mijn praktijk goed neer te kunnen zetten. Dat geldt ook voor jou wanneer jij een nieuwe weg wilt inslaan met je partner, dat je dan met een bezemwagen over je eigen bodem moet gaan. Het is niet zomaar even ‘ik ga het nieuwe doen wat ik zo graag wil’. Het gaat echt om het oude loslaten, door deze transformatie heengaan. Het gaat om opruimen in jouzelf wat jullie relatie niet meer dient. Het aangaan van je eigen proces om een nieuwe, andere en meer stevige bodem te kunnen creëren onder je eigen ik en daarmee jullie samenzijn. Het zelf wakker worden en gaan zien wie je bent, wat jouw waarde is, wat jij jezelf te bieden hebt en je partner, daarvoor te gaan staan.  Je eigenwaarde niet meer aan iets anders koppelen dan jezelf. Het weer leuk hebben met elkaar vraagt om hard werken, de boel op zijn kop zetten, naar schaduwkanten durven kijken, de pijn in de ogen te durven kijken. Om zo vanuit een zuivere ik weer te verbinden met de ander, weer jullie oorspronkelijke liefde te gaan voelen.


Ik besef als geen ander dat mijn eigen proces vooraf nodig was om hierin nog beter te worden dan ik al was, op een zuivere manier die zowel mijzelf als de ander dient. 


Is het voor jou of jullie tijd voor een nieuwe weg, een stevige bodem onder jullie relatie of jezelf, zodat je alles weer aankan? Vraag dan een gratis kennismakingsgesprek aan, zodat we kunnen kijken wat ik voor jou en jullie kan betekenen.

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign