We zijn het zo gewend, met de paplepel ingegoten: als je iets wilt bereiken, dan moet je daar hard je best voor doen. Heb jij gaandeweg ook ontdekt dat hoe harder je je best doet, hoe harder je trekt aan degene die je liefhebt, hoe verder weg die voelt, hoe minder je hem of haar bereikt? 

Duwen en trekken
Waarom trekken we aan de ander? Waarom hebben we niet het geduld en het vertrouwen om hem of haar naar ons toe te laten komen? De grootste boosdoeners hierin zijn jouw patronen die je als kleintje al ontwikkeld hebt. De onderliggende emotie hierbij is angst voor voorlies.

Bang om alleen achter te blijven
Het verlangen om te verbinden wordt onbewust gestuurd door een verlangen te voelen dat je er toe doet en de moeite waard bent om geliefd te worden. Wanneer jouw oud zeer juist daar ligt, zal de noodzaak om met iemand samen te zijn steeds maar groter worden. Gestuurd door angst om alleen achter te blijven, niet de moeite waard te zijn om van te houden. Zo kan – zonder dat je het zelf bewust in de gaten hebt – het willen van een relatie of het blijven in een ongezonde relatie het in standhouden van je angst zijn.

Zou dat niet zomaar de reden kunnen zijn dat het niet lukt, niet stroomt of je in ieder geval zoveel moeite kost? De angst niet goed genoeg te zijn, de angst om te falen maakt dat je er krampachtig aan vasthoudt, voor vecht. 

Hoe ontstaat die angst?
Om te verbinden door los te laten heb je vertrouwen nodig en dus het loslaten van je angsten die je hierin in de weg zitten. Onderzoek hoe je angsten ontstaan zijn. Dat begint al bij jouw conceptie, zwangerschap en geboorte. Was je gewenst of niet? Was de zwangerschap veilig, zowel emotioneel als fysiek? Hadden je ouders een liefdevolle relatie of heb je in de buik al ruzie meegekregen? Ook een traumatische geboorte draagt bij aan het ontstaan van angst. 

Angsten ontstaan ook omdat een van je ouders angstig is, of allebei. Je neemt het over als kind, je leert op die manier angstig tegen de wereld aan te kijken. Alle ervaringen die je opdoet in jouw gezin – gericht op afwijzing, controle, manipulatie, dominantie, verantwoordelijk moeten zijn voor iets wat niet van jou is, geweld of agressie, niet gezien of gehoord worden en jezelf niet kunnen zijn – leiden allemaal tot een diepe innerlijke angst. 

Tip 1: Laat losdag komt er ruimte
Het is even een mind change; liefdevol verbinden door los te laten. En dat je de ander dan juist niet verliest. Loslaten betekent overgave en dat kan alleen vanuit vertrouwen, de diepere zekerheid in jezelf dat de ander zal blijven omdat het de bedoeling is. Of dat je voldoende hebt aan jezelf en het alleen zijn aankunt. Door los te laten komt er ruimte om te groeien. Er ontstaat ruimte om te observeren, te voelen én om dichterbij jezelf te komen. En laat jij nou het belangrijkste zijn wat nodig is om een relatie die klopt en zuiver is te manifesteren. 

Tip 2: Jouw eigen pijn opruimen is de sleutel
Op basis van vroege, pijnlijke en onveilige kind-ervaringen kies je een overlevingsstrategie en ontwikkel je patronen van vechten, doorgaan, tot pleasen, niet voelen en er altijd maar zijn. Het helen van al deze ervaringen en het doorbreken van deze patronen draagt bij aan het loslaten van je angsten, het heelt letterlijk je relatie. Hoe vrijer je bent van belemmerende overtuigingen en oud zeer, hoe beter je elkaar begrijpt en hoe vrijer de liefde kan stromen. Hierdoor ontstaat er namelijk zelfliefde en durf je de ander de ruimte te geven. Letterlijk overgave aan de liefde omdat je niet meer bang bent jezelf te verliezen, alleen achter te blijven.

Vanuit liefde voor jezelf bereik je veel meer dan vanuit angst.

Soms krijg je heel iets anders dan je wilde
Door los te laten heb je ‘geen grip meer op de uitkomst’. En is dat niet juist de bedoeling? Ontstaat dan niet juist wat precies nodig is, het beste was? Soms gebeurt er iets waarvan je vaak achteraf denkt ‘dit had ik nooit zelf bedacht, of gewild, maar het is het beste dat mij of ons kon gebeuren’. Als je maar grip blijft houden, blijft sturen en controleren, dan krijgt het onverwachte geen ruimte. 

Tip 3: Door alleen te durven zijn bereik je een diepe verbinding
Het pad van de liefde kun je pas samen bewandelen als je alleen durft te zijn. Ga daarvoor in verbinding met je eigen kleine ik, ontmoet hem of haar, koester je kind. Het heeft je hard nodig en jij het kind ook. Dat is thuiskomen in jezelf, dan voel je dat je niet meer alleen bent. En dan stopt het trekken aan je partner ook, of dan durf je uit een ongezonde relatie te stappen. Hoe meer jij alleen durft te zijn, hoe meer je samen zult bewandelen. Hoe dieper je kunt verbinden. Angst maakt meer kapot dan je lief is. 

Willen jullie werken aan jullie liefde?
Vraagt jullie relatie en liefde om meer dan alleen loslaten? Zit er teveel oud zeer in de weg waardoor jullie steeds maar weer ruzie hebben, elkaar niet meer goed begrijpen? Dan kan het heel helpend zijn om samen in therapie te gaan. Mijn unieke manier van therapie is gericht op zowel jullie samen als ieder van jullie. Je bent zelf de sleutel naar het geluk in de liefde, jij hebt je eigen oud zeer op te ruimen waar de ander steeds in prikt. Hier vind je alles over mijn effectieve manier van werken.

Luister je het graag nog eens op je gemakje na? Hier vind je de bijbehorende podcast met uiteraard weer een gedicht uit mijn boek Dansen met je schaduw.