Je bent jong en voor je gevoel ligt de hele wereld aan je voeten! Je hebt plannen, weet misschien al precies wat je wilt met je leven. En met de liefde gaat het goed. Jullie zijn knettergek op elkaar. Maar het is soms toch wel ingewikkeld door terugkerende irritaties of ruzies. Hoe kan dat nou toch? vraag je je wellicht af, dat je smoorverliefd bent, je weet bijna zeker dat je echt oud wilt worden samen en toch heb je soms van die ruzies die niet te overzien zijn.

De overgang van verliefd naar serious business
Een relatie begint natuurlijk met verliefdheid, een spannende periode waarin je je op je best laat zien, want je wilt dat de ander je leuk vindt. Alles is nog lief, mooi, fijn, spannend. Daarna maken vlinders plaats voor meer diepgang, er ontstaat meer vertrouwdheid waardoor je elkaar ook van een andere kant leert kennen. Beter gezegd; je leert elkaar écht kennen. Voor je gevoel kunnen hier de eerste barstjes ontstaan in jullie zo fijne liefde. Maar ik wil je er graag anders naar laten kijken, want barstjes kunnen scheuren worden als je niet goed weet wat die barstjes precies zijn. 

Je neemt jezelf mee jullie relatie in
‘Ja dûh, dat snap ik ook wel’, hoor ik je denken, ‘natuurlijk neem je jezelf mee de relatie in, wie anders?’ Jep, eens. Maar ken jij jezelf ook? Ik niet, toen ik jong was. Wist ik veel wie ik was. Wist ik veel waarom ik zo vaak boos werd, of onzeker als mijn lief niet terugbelde of iets voor zichzelf ging doen, om maar even iets kleins te noemen. Want dat is wat ik bedoel: je neemt jezelf met al je patronen, gedachtes, gevoelens, overtuigingen en overlevingsmechanismen mee. En wanneer jouw vriend of vriendin iets doet wat je raakt, dan reageer je dus van daaruit. Jij raakt hem of haar weer, die reageert weer op diens beurt. En voor je het weet sta je tegenover elkaar te schreeuwen, terwijl je niet eens goed weet hoe het komt. Jullie proberen het uit te praten, maken afspraken, doen weer je best want je bent zo gek op elkaar en wilt echt samen verder. Tot het zich weer herhaalt…

Jong zijn heeft effect op de liefde
In de fase van de puberteit of jongvolwassen wordt de verantwoordelijkheid groter en de liefde wordt dus langzaam serieuzer. Je doet een commitment naar elkaar zonder dat je weet wat jullie allemaal te wachten staat. In deze fase zet je de stap naar een meer verantwoordelijk leven, letterlijk volwassen worden.

Zelfvertrouwen, basisveiligheid en eigen verantwoordelijkheid zijn belangrijker dan in je puberteit. En daar kan het misgaan, want als dat onvoldoende ontwikkeld is toen je klein was, dan loop je vast in deze fase. Wanneer je als kind ervaringen hebt meegemaakt die pijnlijk zijn geweest, traumatisch misschien wel, dan komen die wanneer de relatie een tijdje op gang is, vanzelf naar boven. Vaak in de vorm van ruzies en gedrag waarmee je een ander raakt. 

Jep, je wordt volwassen
Het leven kent verschillende fases waardoor je steeds verandert. Dat betekent dat je, in het kader van een relatie, steeds ‘met iemand anders te maken krijgt’. Als je elkaar al kent van toen je op de middelbare school zat en je bent nu midden twintig, dan heb je al te maken ‘met iemand anders’. Dat kan soms aardig ingewikkeld zijn, want misschien vond je ‘die ander wel leuker?’ Je hebt dus met elkaar mee te groeien, maar je hebt ook allebei iets los te laten. En voor nu is dat het kind-zijn. Het gevoel dat er voor je gezorgd wordt, dat je nog niet alles hoeft. 

Maar wat nou als je helemaal niet echt kind hebt kunnen zijn? Wat nou als je als kind al veel te veel verantwoordelijkheden hebt gehad? Dan kun je je onbewust verzetten tegen deze verwachte verantwoordelijkheden en indien je partner (of andersom) wel ‘zo ver is’, dan ontstaan hier de eerste conflicten. Dat zijn dus de eerste barstjes. Het loslaten van dit oud zeer is daarom het allerbelangrijkste om stevig en krachtig (samen) deze fase in te gaan. Zo voorkom je dat het gaat scheuren.

5 Tips voor jullie nog jonge liefde
De liefde bereiken die er nodig is om samen oud te worden is niet gemakkelijk. Dat vraagt om blijven werken aan jezelf en je relatie. En dan bedoel ik werken vanuit de visie: hoe vrijer je bent van oud zeer, hoe meer ruimte er is voor liefde. Dus:

1. Blijf nieuwsgierig naar elkaar, zowel naar de leuke kant als de pijn. 
2. Besteed samen en ieder voor zich aandacht aan die pijn, vanuit de gedachte dat je sterker bent en ervan kunt leren. Het geleerde is de kracht die je nodig hebt in de volgende fase. Groei zelf en samen, leer van en door elkaar.
3. Blijf praten en emoties delen zoals boosheid, verdriet, angst, eenzaamheid.
4. Laat elkaar vrij: liefde vraagt om een proces voor ieder van jullie. Dit kun je alleen maar op je eigen manier doen. Gun elkaar ieders eigen proces, de tijd en de ruimte daarvoor. Steun elkaar hierin. En word je getriggerd door het proces van de ander? Kijk dan naar jezelf, waarin word je geraakt?
5. Neem voldoende tijd voor jezelf, niet alleen voor je innerlijk werk, maar ook om tot rust te komen, om te genieten, vrienden, studie, cursussen. Wat wil jij doen, wat heb je nodig (in deze fase), wie wil je zijn en handel daarnaar. Laat elkaar daarin ook weer zo vrij als jullie kunnen.

Loop je vast in de liefde, in jezelf?
Gedoe in de liefde kan zwaar voelen, zeker wanneer je zelf niet goed weet hoe je daaruit moet komen. Vraag een gratis kennismakingsgesprek aan om te kijken waarin jij of jullie vastlopen, hoe dat komt en wat er nodig is. We gaan even goed aan de slag waardoor je ook ontdekt of ik voor jou of jullie de juiste persoon ben.

Luister je liever? Hier vind je mijn podcast, steeds ook met een gedicht erbij.