Voelt je relatie als een mijnenveld?

Niks meer zeggen tegen je partner omdat het toch nooit meer goed is.

Er maar niet meer over beginnen omdat het toch steeds weer op ruzie uitloopt.

Niks meer vragen omdat het toch altijd te veel is.

Niks meer doen omdat het toch altijd anders moet.

Op een gegeven moment voelt je relatie als een mijnenveld.

Knalde je eerst nog overal tegenaan, inmiddels weet je het feilloos te omzeilen en leven jullie langs elkaar heen in een gespannen sfeer met misschien wel als enige communicatie beleefdheden in het bijzijn van de kinderen, sneren en verwijten als je samen bent.

Boosheid is juist goed

Zo’n mijnenveld is vreselijk. Killing en verstikkend. Omzeilen is de enige manier om door te kunnen gaan. Maar tegelijkertijd word je boos, of je het nu uit of alleen van binnen voelt. Boos omdat de ander je niet ziet of hoort, niet begrijpt, niet naar je luistert en je niet serieus neemt. Zolang dat je voelt zit je eigenlijk nog wel goed. Kennelijk doet je partner er nog toe en wil je dus nog steeds gezien, gehoord en geliefd worden door hem of haar. Als het je niks meer interesseert, ben je te laat. Dan ben je intern al vertrokken.

Zo ontstaat jullie mijnenveld 

Elke mijn, of anders gezegd bom, is daar door jullie onbewust zelf neergelegd. Elke bom kent een eigen inhoud maar er is maar één manier hoe die bom ‘onder je relatie werd gelegd’ en dat is door het niet uitspreken en oplossen van pijnlijke ervaringen. Wanneer pijnlijke ervaringen met alle gevoelens die erbij horen geen ruimte krijgen bij elkaar, niet gezien en gehoord worden, dan ontstaat er dus een heel gevaarlijk mijnenveld.

Je hebt lef nodig om een mijnenveld te ontruimen 

Het vraagt de nodige lef om het mijnenveld samen te betreden om het te ontruimen. Je staat daar namelijk beiden in ‘de strijdstand’, volledig uitgerust (bewapend haast) met al je strategieën om niet aan te hoeven gaan wat daar allemaal nog ligt. De pijn kan zo groot voelen dat samenwerken niet eens lukt.

Een ding is zeker; er liggen altijd bommen door jouw toedoen, waar je partner last van heeft, misschien intens verdrietig door is, onzeker door geworden is, boos over is. En natuurlijk heeft iedereen zijn eigen pijn, wordt de ander ook geraakt door eigen achterstallig onderhoud. Maar je hebt je eigen mijnen of bommen op te ruimen. En dat vraagt om lef.

Jouw mijn, jouw zorg

Het opruimen van je eigen mijnen, de bommen die door jouw toedoen (maar zonder schuld!) onder jullie relatie terecht zijn gekomen gaat over het aankijken van je eigen pijn. Het aankijken van jouzelf als kind en meemaakte wat te groot voor je was, te pijnlijk, moeilijk of verdrietig. Hieruit is gedrag voortgekomen, overlevingsstrategieën en overtuigingen die uiteindelijk belemmerend werken. Op moeilijke momenten in je leven komen deze strategieën naar voren. Dit maakt van niemand een leuk mens. Het zijn je duivelse kanten.

Het meest confronterende wat je te doen hebt in een proces samen is durven zien wat je jouw partner aan hebt gedaan. Het gaat hierbij niet over schuld. Wanneer je het anders had gekund, dan had je dat gedaan! Maar het is wel gebeurd. En tegelijkertijd is dit het beste wat je kunt doen voor het herstel van de liefde, want hierbij neem je verantwoording voor je gedrag. Dat verbindt.

Ontruiming kost tijd

Wel eens gezien hoe ze een mijnenveld ontruimen? Dat gaat werkelijk met de uiterste precisie en zorgvuldigheid, expertise, de juiste tools en nooit alleen.

Een gevaarlijk en vol mijnenveld ruim je dus het beste op met een relatietherapeut.

Stuk voor stuk ga je in alle rust met ruggensteun voor beiden en een vangnet voor alle emoties, aan wat er voor je ligt, tussen jullie inligt.

Beetje bij beetje wordt besproken wat er zo zeer deed, wat deze onuitgesproken pijnlijke ervaringen bij jullie vanbinnen zijn gaan doen, welk eigen leven die zijn gaan leiden, welke gedachtes en overtuigingen daardoor zijn ontstaan over jezelf, de ander en het leven dat jullie samen hebben.

Laag voor laag komt tevoorschijn waar het werkelijk over gaat, wordt zichtbaar hoe groot de liefde (nog) voor elkaar is. De enige manier om een relatie veilig te krijgen en te houden is door eerlijk te zijn, door steeds weer de waarheid te spreken, hoe pijnlijk soms ook.

Als het veld geruimd is

Wanneer het veld geruimd is, is er op een constructieve manier met elkaar gepraat, is boosheid geuit, is er gehuild, geheeld, met als doel samen weer verder te kunnen, zonder alles maar te omzeilen. Vrije ruimte is ontstaan voor liefde en verbinding, compassie. De strijdtenues en de wapens zijn niet meer nodig. Het is weer veilig. Soms veilig genoeg om elkaar toch los te laten. Want relatietherapie betekent niet altijd dat het gegarandeerd goed komt. Soms besluit je om elkaar toch los te laten. Alleen is het dan vanuit liefde en niet door de onmogelijkheid van een ontploft mijnenveld.

Als het veld geruimd is ontstaat er weer lucht. Ruimte om weer beiden jezelf te zijn. Ruimte voor plezier en om samen te dansen door de regen.

Zo kom je samen liefdevol door een crisis heen

Is jullie mijnenveld te vol en te gevaarlijk geworden? Dan is het tijd voor een therapeut die met jullie mee gaat ruimen, die niet bang is voor bommen die kunnen ontploffen.

Wil je weten of ik voor jullie de juiste persoon ben?

Vraag dan een gratis ‘Recht naar je kern-sessie’ aan en samen gaan we de diepte in om te kijken wat ik voor jullie kan doen.

Je kunt je ook aanmelden voor mijn gratis webinar ‘Huwelijksgedoe ontrafeld’ op 20 september om 20:00u.

Wil je alles nog eens naluisteren? De podcast vind je hier.