Ruzie, strijd of ontlading?

Wat kan ruzie toch pijn doen.

Vooral de afgevuurde verwijten, de priemende blikken, oorverdovende stilte waarin eenzaamheid, boosheid angst en verdriet zich verder ophopen.

Het voelt alsof het nergens goed voor is, je raakt alleen maar verder van elkaar verwijderd.

Maar is ruzie echt alleen maar strijd, of het kan het juist ook als ontlading heel helpend zijn? Hoe doe je dat dan, ruzie inzetten als een ontlading? Ik neem je eerst mee in hoe de strijd ontstaat in een ruzie, wat het met jouw eigen innerlijke strijd heeft te maken en dan geef ik je 5 tips hoe je ruzie kunt inzetten als ontlading.

Ruzie als strijd

Naar ruzie wordt nog steeds negatief gekeken, is mijn ervaring. We kregen het als kind al geleerd: ‘ruzie maken doen we hier niet, zeg maar gauw sorry tegen elkaar’. Wat hiermee bereikt wordt is dat er met naar binnen geslagen boosheid en op elkaar geperste kaken een plichtmatig sorry gezegd wordt met als gevolg het ontwikkelen van de overtuiging ‘het ligt aan mij’, ‘ik doe het verkeerd’, of ‘ik ben het niet waard’. Deze overtuigingen neem je mee je latere relaties in, net zoals al het opgeslagen oud zeer en de daarbij horende patronen. Dit zijn later je wapens in de ruzies met je partner. En dus heb je strijd.

Hoe ontstaat de strijd in de ruzie?

Een ruzie heeft vaak een kleine aanleiding: je partner doet iets wat jou raakt, wat je niet leuk of vervelend vindt. Dat kan gaan van iets vergeten te doen wat je al vaak hebt aangegeven tot op een bepaalde manier reageren die je niet prettig vindt. Zonder dat je het in de gaten hebt wordt op zo’n moment het hele register van pijn, oud zeer en overlevingsmechanismen opengetrokken. Van daaruit reageer je op je partner, die vervolgens ook geraakt wordt en vanuit zijn of haar hele register reageert. Voor je het weet sta je te schreeuwen tegenover elkaar of is er een dagenlange stille verwijdering. Het zijn dus de patronen, opgebouwd van vroegere ervaringen in je relaties die zorgen voor de strijd in het hier en nu.

De strijd samen wordt een innerlijke strijd

De strijd samen gaat in jou verder: twijfel over jezelf, je relatie, of en hoe je verder moet, schuldgevoel naar de kinderen, schaamte, boosheid, machteloosheid. Misschien vraag je je wel af of je de liefde wel waard bent en besef je hoe lang je hier al aan twijfelt. Wat een energie kost dit. Naar binnengeslagen boosheid wordt uiteindelijk zelfafwijzing. En daarmee creëer je angst voor eenzaamheid, angst voor verlies.

En de innerlijke strijd wordt een strijd samen

Angst voor verlies zit vaak al in ons vanaf onze vroegste kindertijd, bijvoorbeeld omdat je in de couveuse gelegen hebt of niet gekregen hebt wat je nodig had toen je klein was. Zonder dat we het in de gaten hebben verwachten we van onze partner dat deze leegte vervuld wordt, dat onze angst bedekt blijft, het is de ander die ons een gevoel van basisveiligheid ‘moet’ geven. Hier gaat het wringen: relaties gebaseerd op oud zeer, angst voor verlies en verwachtingen zijn funest voor onvoowaardelijke, zuivere liefde.

Ruzie als ontlading

Patronen neem je dus mee, daar kun je niet omheen. Maar hoe zou het zijn als ruzie niet een strijd is maar ontlading? Dus dat wanneer er iets gebeurt en je boosheid voelt opkomen deze niet uitmondt in machteloosheid maar in een oerkracht? Dat het verdriet dat je voelt niet vast komt te zitten in je keel maar je deze, desnoods in alle hevigheid, eruit kunt laten zonder angst te voelen? Dat je je vervolgens opgelucht voelt na deze ontlading en juist niet verwijderd van elkaar? Dat je juist heel goed beseft met elkaar waar dit werkelijk over ging en je er juist goed over kon praten samen, hoe zou dat zijn?

Het is echt mogelijk, met de volgende tips.

Tips hoe je van ruzie naar verbinding gaat

Tip 1: Creëer bewustzijn

Bewustzijn is een hele belangrijke voedingsbron voor zuivere liefde. Om ruzie in te kunnen zetten om juist kunnen ontladen of zelfs te transformeren heb je naast het nodige vertrouwen in jezelf en de ander ook het besef nodig dat de ruzie nooit over de inhoud gaat. Je lost een probleem nooit op het niveau op waarop het zich manifesteert, maar altijd op de diepere laag eronder. Op die diepere laag ligt jouw eigen pijn, liggen jouw eigen patronen en overlevingsstrategieën.

Tip 2: Bevrijd jezelf van oud zeer

Wanneer er in een lichaam oud zeer ligt opgeslagen, reageer je haast continu vanuit patronen en deze oude pijn. Dat maakt dat ruzies eindigen in machteloosheid en verwijdering. ‘Een lichaam vrij van oud zeer is een lichaam vrij van angst’. Van daaruit kun je vanuit de liefde voor jezelf en de ander het juiste doen. Verwar de liefde hier niet met ‘lief zijn’. Juist vanuit een vrij lichaam kun je hele heldere en nodige grenzen stellen en gaat dat juist over liefde. Lief zijn is geen liefde.

Tip 3: Compassie

Heb compassie voor elkaar. Indien je een hooggevoelig en bewust person bent die zich graag ontwikkelt, dan zit je altijd wel in een proces; de ene keer dieper dan de andere keer. Misschien je partner ook wel. Met een beetje geluk wissel je elkaar keurig af en kun je er om de beurt voor elkaar zijn, maar vaker zit je gewoon lekker tegelijkertijd in je eigen proces, die soms nog haaks op die van de ander staat ook. Dat is pittig en het vraagt om nog meer bewustzijn, eigen werk en dus compassie voor de ander. Weten van elkaar wat er speelt, wat er geraakt wordt, welk stuk van vroeger de aandacht vraagt, welke patronen omhoogkomen in het hier en nu en hoe jullie daar samen op reageren is belangrijk. Van daaruit kan namelijk de compassie ontstaan. Je neemt het gedrag of de reactie van de ander niet of veel minder persoonlijk; de ander (of jijzelf) kan ontladen in diens eigen emotie en er ontstaat ruimte voor een gesprek.

Tip 4: Durf te erkennen

Durf te erkennen dat je reageert vanuit oud zeer op het moment van ruzie, dat er iets misgaat tussen jou en je partner. Wanneer een ruzie ontaard in een machteloze strijd, durf dan te erkennen dat er flink wat opgekropte boosheid, of boosheid die bij heel iemand anders thuishoort, omhoogkwam. Durf tegen je lief te zeggen: ‘Sorry, ik zag wat ik deed en dat was niet fijn voor jou’. Dit is zo’n belangrijke bouwsteen, niet alleen voor de zuivere liefde, maar vooral voor jouzelf om de partner te zijn die je wilt zijn. Dit gaat ook over het nemen van verantwoording dus, waardoor het schuldstuk geen ruimte (meer) krijgt.

Tip 5: Wees dankbaar

Dat een ruzie de functie heeft van een ontlading, wil niet zeggen dat het er niet ‘even flink op kan knallen’. Het kan er hard aan toe gaan, alleen het is zonder angst, zonder langslepend gedoe. Haast bijna net als dieren: ‘even goed zeggen wat er speelt, laten weten dat er een grens is bereikt, even alles afschudden en weer door’. Wees dankbaar voor zo’n knalmoment, wees vooral dankbaar dat het jou of jullie gelukt is om elkaar te blijven horen en zien, vanuit compassie naar de ander te hebben gekeken en het niet persoonlijk hebben aangetrokken. Wees dankbaar dat jullie inmiddels een dusdanige stabiele relatie hebben weten te bereiken en een level van vertrouwen dat je veilig bij elkaar kunt ontladen en dat op die manier werkelijk helder wordt wat er speelt.

Als alle ruis er af is blijft de primaire emotie over die alles opheldert

Dit zal niet van de een op de andere dag zijn. Indien er veel oud zeer in de weg zit of er veel hete kastanjes in het vuur liggen (onbesproken pijnlijke ervaringen tussen partners in) dan ligt daar eerst het eigen of gezamenlijke werk, beginnend bij het bewustzijn. En vergeet niet: ‘boosheid is een creatiekracht waar je heel ver mee kunt komen.’