Deel 2: Het effect van de geboorte van je kind op jouzelf

De geboorte is het eerste moment dat een kindje zijn moeder loslaat, het eerste moment dat het zelf een prestatie levert. Wanneer daar iets misgaat, dan is dat al snel traumatisch. In het eerste deel van dit drieluik legde ik aan een moeder in mijn praktijk uit hoe de geboorte voor een kind als blauwdruk doorwerkt in het leven. Wanneer een geboorte traumatisch is geweest, dan krijgt je als kind een boodschap mee, je neemt een oud besluit. Wanneer een kind dan iets meemaakt in het dagelijks leven dat raakt aan de ervaring van zijn geboorte, dan zal het altijd reageren vanuit die paniek en angst. Vanuit het besluit dat hij toen heeft genomen. Dit besluit herkennen wij later (als volwassene) als die oude patronen die zo moeilijk om te buigen zijn.

Jouw gevoel
De keer erna vertelt de moeder in mijn praktijk dat het al wel beter gaat. “Maar het is nog steeds moeilijk. Vooral wanneer hij meer dingen toch zelf moet gaan doen. Het frustreert mij dat hij dingen niet afmaakt en altijd om mij roept.”

We gaan even terug naar de geboorte van haar zoon en ik leg haar uit dat kindjes die met een pomp of tang zijn verlost het ook écht heel moeilijk vinden om dingen zelf af te maken en daardoor die paniek voelen (de geboorte was immers overgenomen op het moment van paniek en pijn).
En dan beseft de moeder voor het eerst hoe zwaar het was voor haar kind. En voelt ze de pijn en de machteloosheid dat hij met een pomp is verlost en de couveuse inging. Dat ze hem niet kon vasthouden. Dat hij alleen was. En die pijn kent ze zelf ook.

Ik leg de moeder verder uit: “Hij heeft je al een keer moeten loslaten en dat ging toen niet goed, dat doet hij niet zomaar nog een keer dus.” Ze laat dit even bezinken en zucht dan diep. “Ja. En ik voel me dan ook in paniek schieten, de juf kijkt me weer aan dat het écht tijd is dat hij de klas in komt, ik moet naar mijn werk. Ik voel me dan zo ellendig en alleen op dat moment. Mijn keel gaat dan altijd dicht zitten.”
Ik kijk haar aan en zeg: “Hé, jij bent ook geboren. Hoe was jouw geboorte?”

Je eigen geboorte, jouw blauwdruk

Samen kijken we ook naar haar geboorte. Ze weet het niet precies meer en ze wil dit ook niet navragen vanwege een slecht contact met haar moeder. Ze weet wel dat ze in het ziekenhuis is geboren omdat er op het laatst toch nog een complicatie ontstond. Wanneer ik haar vraag hoe ze denkt dat het is om geboren te worden, zegt ze meteen: “Afschuwelijk, je zit net zo lekker in de buik, denkt dat alles goed gaat en dan moet je eruit, dat lukt dan bijna niet en dan gaat het ook nog mis op het laatst. Dan kom je in de kou terecht, niemand die er dan voor je is!”. Je eigen gevoel of wat je denkt hoe het zal zijn, komt altijd heel dicht in de buurt van hoe het werkelijk is gegaan, in ieder geval vanuit je eigen beleving.

Wat we dan dus weten is dat zij ongetwijfeld vastgezeten heeft. En dan ontdekt ze dat ze zelf, wanneer er iets te moeilijk wordt voor haar inderdaad altijd zegt dat ze vastzit, dat ze voelt dat ze alles altijd alleen moet oplossen. Ze snapt ineens zo goed dat haar zoontje zich aan haar vastklampt. Het volgende kwartje valt ook meteen: “Mijn ouders waren er inderdaad nooit voor me. Mijn moeder was vaak ziek of met zichzelf bezig en mijn vader was altijd op de zaak. Ik zorgde voor mijn jongere broertje.”

Ze zucht, het doet pijn. Maar het helpt haar ook, deze inzichten. “Goh, en dat allemaal omdat mijn kind mij niet kan loslaten als ik hem naar school breng!” “Ja,” zeg ik, “het probleem wordt nooit opgelost op het niveau waarop het zich manifesteert maar altijd op de diepere laag eronder.

Waar deze moeder mee te maken heeft is niet alleen haar eigen traumatische geboorte, maar ook de ervaringen erna in het gezin waarin ze opgroeide waardoor haar eerste oude besluit nog eens dieper is ingeprent en er nog meer gelijksoortige gevolgd zijn.

Inzicht, begrip en compassie

De geboorte van je kind raakt jou dus op meerdere niveaus. Niet alleen dat je moeder wordt, maar het raakt ook aan je eigen geboorte en aan jouw kindstuk. Daar waar jouw kind reageert vanuit zijn oude besluiten, doe jij dat als moeder natuurlijk ook. Je kind raakt je altijd op die plekken waar er aandacht en liefde nodig is, wat er nog geheeld mag worden.

Het goed begrijpen van de geboorte van je kind en ook je eigen geboorte maakt dat je compassie kunt gaan voelen voor het gedrag van je kind dat zo moeilijk is soms omdat het jou zo raakt. Het begrijpen van je eigen geboorte en je oude besluiten maakt dat je compassie kunt voelen voor jezelf, waarom je reageert op je kind zoals je doet. Want zolang je nog reageert vanuit je eigen oude pijn, dan zijn je reacties niet fijn voor je kind. Maar besef, als je het anders zou kunnen doen, dan had je dat wel gedaan. Inzicht, begrip en compassie zijn de eerste sleutelwoorden.

Wil jij weten op welke manier jouw geboorte door werkt in je leven? Kijk dan eens hier of een geboorte analyse iets voor jullie is. Daarin kijken we namelijk niet alleen naar je kind maar ook naar jouw geboorte omdat jij van daaruit weer op je kind reageert.