Je geboorte is bepalend voor dat gevoel
Je bent al jaren samen en hebt het leuk. Op zijn tijd zijn er de ruzies die erbij horen. En toch komt soms onverwacht die nare eenzaamheid om de hoek kijken. Als je even flink ruzie hebt gehad is het ergens wel logisch. Maar ook als je juist samen bent kan de eenzaamheid intens groot voelen. Je vraagt je vast af hoe dat steeds kan gebeuren. Natuurlijk is je relatie niet meer zoals in het begin, toen de verliefdheid jullie samen sterk maakte tegen de rest van de wereld. Na verloop van tijd leef je samen het gewone leven en neemt het leven het soms even aardig over van de liefde. Zeker wanneer er kinderen zijn gekomen is het hard werken om het gevoel van ‘samen zijn we sterk’ te blijven ervaren.


Om het op te kunnen lossen voor jezelf is het fijn om te begrijpen hoe het nou kan, samen zijn en je alleen voelen. Er zijn meerdere oorzaken daarvoor en in dit artikel ga ik dieper in op jouw eigen blauwdruk in het leven als het gaat over verbinden.

 

Je geboorte is bepalend voor je leven

Als je al meerdere artikelen van mij hebt gelezen, dan weet je dat ik uitga van de geboorte. Die is bepalend voor hoe jij in het leven staat, nieuwe situaties aangaat en problemen benadert. Wanneer een kindje een heftige geboorte heeft gehad (waarbij je kunt denken aan klem zitten in het geboortekanaal, te lange bevalling, spoedkeizersnede of bijvoorbeeld zuurstoftekort door navelstreng om de keel), dan wordt zo’n kindje vaak meteen meegenomen voor controle. Soms is het een klein uurtje later bij zijn moeder, maar in ergere gevallen moet een kindje in de couveuse en mist hij uren of dagen zijn moeder. Die eerste hechting die zo belangrijk is voor de basisveiligheid kan dan niet plaatsvinden. Zo’n kindje wordt met een gevoel van eenzaamheid geboren. Er gebeurde van alles dat intens was, misschien had hij pijn en bedenk dan dat het alleen is, degene die hij het hardste nodig had, kon hij niet vinden.


Het gaat hier dus niet alleen over de eenzaamheid, maar ook over niet krijgen wat je nodig hebt op een moeilijk moment.

 

Als eenzaamheid je eerste ervaring is

Elke kind ontwikkeld bij een traumatische geboorte een overlevingsstrategie. Wanneer eenzaamheid je eerste ervaring is in het leven, en je daarbij ook gevoeld hebt dat je niet kreeg wat je nodig had, dan heb je op basis hiervan je overlevingsstrategieën ontwikkeld. Kom je vervolgens in een nest terecht waarbij je opnieuw hebt ervaren er alleen voor te staan, dan wordt het aangaan van relaties op volwassen leeftijd ingewikkeld. Want jouw partner hoeft maar iets te laten zien van wat je hebt ervaren als kind, en het hele register van oude pijn wordt opengetrokken. Dat zijn die momenten dat je niet snapt dat je twee dagen lang ruzie kunt hebben over de vergeten boodschap, de container of die extra sportavond van je partner.

 

Je lost een probleem nooit op het niveau op waarop het zich manifesteert

Een probleem los je op op de diepere laag eronder. Ruzie begint vaak bij iets ogenschijnlijks kleins. Je wordt boos of geïrriteerd omdat je partner weer de container niet buiten heeft gezet, om maar een klein voorbeeld te noemen. Je legt het bij door afspraken te maken over hoe je rekening houdt met elkaar en herhaling kunt voorkomen, maar ondertussen voel je je eenzaam, ook als het weer gewoon gezellig is. Dat komt omdat je, wanneer je een ruzie oplost door praktische afspraken te maken, niet het echte probleem hebt besproken. Want waar het over gaat in bovenstaand voorbeeld, is dat je je niet gehoord voelde of dat je voor je gevoel niet op de ander kunt rekenen of dat je je niet belangrijk genoeg voelt.


Die emotie raakt aan jouw ervaringen als kind, bij iedereen, niemand is daar een uitzondering in. Dat maakt deze manier van kijken zo eenvoudig en logisch eigenlijk. Het antwoord ligt in jouw eigen basis. Die ander kan wel beter zijn of haar best doen en zich aan de gezamenlijke afspraken houden, maar dat lost jouw eenzaamheid niet op. Het is namelijk jouw eigen eerste ervaring met eenzaamheid in je leven die maakt dat je ondanks dat je een stabiele of fijne relatie hebt, je je dus toch eenzaam kunt voelen. Daar hoeft maar iets heel kleins voor te gebeuren.

 

Eenzaamheid als veroorzaker van de eerste barstjes

Liefde wordt vaak verward met het oplossen van eigen gemis. Dit is niet iets waar je bewust voor kiest, maar wat onbewust gebeurt. Vaak zijn we jong wanneer we een relatie krijgen en hebben we nog geen zicht op waar we vandaan komen, wat onze strategieën zijn. Een relatie wordt dus vaak gestart vanuit overlevingsstrategieën. Eentje die ik heel vaak tegenkom is ‘wil jij mij opvangen, wil jij zorgen dat ik me tenminste niet meer zo alleen voel?’. Het geluk voor onszelf leggen we daarmee bij de ander en daar gaat het mis. Die ander heeft namelijk ook zo zijn eigen overlevingsstrategieën en daarbij kan de ander dit nooit voor je oplossen, alleen dat weet je dan nog niet. Het is het begin van een verstrengeling waar je later maar moeizaam uitkomt als je onderweg het niet in de gaten hebt.

Je wordt onbewust bevestigd in je eigen overtuiging dat je er toch altijd alleen voor staat als je het moeilijk hebt en voor je het weet groei je uit elkaar, kun je niet meer praten maar alleen nog maar verwijten omdat de pijn te groot is. Zonder dat je het wist heb je vanuit je eigen eenzaamheid de eerste barstjes in je relatie veroorzaakt. De eenzaamheid wordt groter, op een gegeven moment dus ook gewoon als je samen bent. Dit besef kan er wel voor zorgen dat je nu weet dat het dus eigenlijk helemaal niets met die ander te maken heeft. Dat is het begin van de oplossing.

 

De sleutel voor geluk in je relatie ligt bij jezelf

Wanneer je dit door hebt, hoe jouw eigen eenzaamheid is ontstaan en welke verwachtingen jij hebt van de liefde, je partner en soms ook je kind (die moeten onbewust vaak ook de leegte bij een ouder opvullen), dan kom je uit bij jezelf. Onderzoek maar eens wat jouw eigen ervaringen zijn geweest, je eigen geboorte, je eerste kindjaren. Heb jij iets moeten opvullen bij je ouders, voel jij je verantwoordelijk voor hun geluk? Zo ja, dan heb je geleerd dat liefde voorwaardelijk is en dat de ander jou gelukkig maakt. Deze inzichten maken al een heel groot verschil.

Het besef van jouw overtuigingen en de oude pijn die daaraan gekoppeld zit, ruim je het beste op uit je lijf, want het zal zich anders namelijk steeds blijven herhalen. Elke keer wanneer jouw lijf gevaar ruikt, zal het zijn overlevingsstrategieën inzetten en die komen steeds dieper in je relatie terecht, meer tussen jullie liefde in te staan.

 

Lichaamstherapie
De lichaamstherapie die ik geef is heel effectief en life changing. Het zorgt ervoor dat je bij jouw eigen kern uitkomt, waar het allemaal is begonnen. Het lichaamswerk stelt jou in staat om je oude pijn op te ruimen en je oude besluiten en overlevingsstrategieën om te zetten naar een nieuw besluit, vanuit je verlangen en wijsheid van nu. Het maakt dat je als vanzelf anders gaat reageren in het leven, in de liefde.

 

Partnertraject
Wanneer jullie er samen aan toe zijn, dan is een partnertraject het echte werk, hetgeen dat jullie relatie weer kan helen. Het zal je niet verbazen dat deze trajecten vooral bestaan uit het werken aan jezelf, omdat dus de sleutel bij jezelf ligt. Daarbij heb ik de expertise om samen met jullie die verstrengeling uit de knoop te halen waardoor je allebei weer voelt dat er lucht en ruimte komt voor datgene waar je zo naar verlangt. We ontdekken welke patronen je binnenbrengt in jullie liefde en hoe die de ander kunnen raken, waardoor je zelf dus ook weer zo geraakt wordt. Hierdoor ontstaat er begrip en compassie voor jezelf en elkaar waardoor de liefde weer kan gaan stromen.

 

Eerste barstjes lijmen

Is het nu nog niet het moment om samen in therapie te gaan? Dan kun je de eerste barstjes lijmen of zelf een traject starten (de ander verandert altijd een beetje met je mee) of door onderstaande tips mee te nemen:

  1. Krijg inzicht in je eigen geboorte en je eerste kindjaren, wat heb je ervaren. Onderzoek wat jouw triggers zijn in je relatie, waardoor je verdrietig of boos wordt.
  2. Voel je dat je dusdanig geraakt wordt in een ruzie dat je dingen wilt gaan zeggen die niet helpend zijn, neem dan afstand, spreek af samen dat je stopt op dat moment.
  3. Wanneer je je eenzaam voelt op onverwachte momenten of na een ruzie, neem dan even de tijd om aandacht te besteden aan jouw innerlijke kind, de kleine jij in jouzelf die deze eenzaamheid al zo lang en zo goed kent. Maak contact met het kind, vraag wat het nodig heeft en geef het. Je zult voelen hoe verzachtend dit werkt op dat moment.

 

Wil je meer?

Vraag dan  een gratis kennismakingsgesprek aan waarin we samen kunnen kijken wat er nodig is voor jullie. Samenwerken met mij is life changing. Het werkt door naar alle fronten in je leven, ook jullie kinderen (als die er zijn). Als jullie liefde weer zuiver is hoeft jouw partner (of dus je kinderen) op een gegeven moment niet meer te dragen wat van jou is.

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign