Een verhaal over een moeder die voelt alsof er voor haar geen ruimte is.

 

Er komt al een tijdje een bijzondere vrouw in mijn praktijk. Ze werkt aan het terugvinden van zichzelf, haar vrouwelijke energie. Ze verlangt ernaar om die zachte kracht in zichzelf te kunnen voelen, in plaats van boosheid en steeds maar moeten overleven, vechten om iets voor elkaar te krijgen.


Ze vertelde dat zichzelf steeds zo vergelijkt met anderen. Ze voelt zich machteloos bij anderen in het contact, alsof er voor haar geen ruimte is, de ander altijd meer ruimte heeft dan zij. Het gevolg hiervan is dat ze vaker dan haar lief is boos is op haar dochter en deze juist de grenzen opzoekt door veel aanwezig te zijn, waardoor ze samen in een vicieuze cirkel terechtkomen. Hierover voelt zij zich als moeder meteen weer schuldig. Ze ontdekte dat ze telkens bezig is met iedereen te sturen richting het perfecte plaatje, omdat ze anders zichzelf steeds maar weer opzij moet zetten, zich moet aanpassen voor de lieve vrede. Het is een manier geworden om zonder vechten voor elkaar te krijgen wat ze graag wil, met behoud van zichzelf, dacht ze. Want eigenlijk kost dit haar zoveel energie en bereikt ze nog niet wat ze graag wil: bij zichzelf kunnen blijven in verbinding met de ander.

 

Erkenning nodig

We onderzoeken samen waar het schuldgevoel vandaan komt en wat haar nu precies zo raakt wanneer een ander aanwezig is, een eigen mening heeft in het contact. Juist vanuit de erkenning voor dit gevoel kun je jezelf aankijken.

Zoals meerdere vrouwen heeft ook zij de neiging om zichzelf op de kop te geven, zichzelf een slechte moeder te vinden. Daar kom je niet echt verder mee. Het is beter om te onderzoeken je wat je zo raakt. Neem jezelf serieus zodat je het kunt aanpakken.

 

Waar ligt de oplossing?

Je lost het probleem nooit op het niveau op waarop het ontstaat, altijd de diepere laag eronder. Het gaat dus niet over haar dochter die te veel ruimte inneemt, of haar partner die een sterke eigen mening heeft. Met je denken kom je niet bij de diepere kern om het op te lossen. ‘Het antwoord ligt altijd op de mat’ zeg ik altijd. Het onderliggende probleem oplossen doe je door de oude pijn op te ruimen die daaraan gekoppeld zit.

 

Lichaamswerk op de mat
En die diepere laag onderzoeken we in het lichaamswerk. Zonder lichaamswerk kun je oude patronen niet veranderen. Het antwoord ligt altijd op de mat.


Wat is de mat? Het laat zich lastig uitleggen; alsof ik je nu probeer uit te leggen hoe een glas rode wijn smaakt. Pas wanneer je het proeft weet je het. Maar ik doe een poging. Eerst maak je een werkvraag. Werken op de mat betekent bij mij dat je ligt op een mat van 1,5 bij 2 meter en vervolgens in een diepe lichaamsconcentratie komt, niet meer in je hoofd maar met je aandacht bij je lichaam. Vanuit die lichaamsconcentratie en de gemaakte werkvraag gaat je lichaam reageren. Je komt bij de kennis van je onderbewustzijn en je lichaam doet wat er nodig is. Het uiteindelijke doel is het opruimen van oude pijn uit je lichaam, boosheid, verdriet, angsten. Iedereen doet dat op zijn of haar eigen manier, maar je komt altijd uit bij je eigen diepste kern.


Het diepe, life changing lichaamswerk stelt je in staat om terug te gaan naar de kern, het moment waarop ontstaan is waar je tegenaan loopt. In het lichaamswerk ga je terug naar het allereerste moment waarop zich jouw pijn voordeed. Dat betekent dat je allerlei momenten tegen kunt komen. Ervaringen met je vader, je moeder, hoe het in je gezin ging en uiteindelijk – als je al een tijdje op de mat bent geweest – je geboorte of hoe je de zwangerschap hebt ervaren.

 

Haar kern: ik ben goed zoals ik ben

Ook deze moeder gaat terug naar het eerste moment dat zij zich onderdrukt voelde. Ze komt al een tijdje op de mat en haar lichaam weet wat de bedoeling is. Op de mat maakt zij zich al vrij snel klein en sluit ze zich af. Door goed te kijken naar het lichaam kan ik zien dat zij zich strak en klein maakt. Omdat ik weet dat het gaat over zich onderdrukt voelen, oefen ik zelf druk uit op haar schouders waardoor ze in een emotie terechtkomt die hoort bij wat zij vroeger voelde. Alles wat je voelt op de mat gaat over wat je voelde toen je klein was. Om de inzichten dieper te kunnen gaan voelen, vraag ik indien nodig of iemand er een of meerdere personen bij voelt.

Deze vrouw voelde haar oma en haar moeder erbij. Het zich steeds onderdrukt voelen door hen, niet de ruimte voelen om zichzelf te kunnen zijn, voelen dat je moet dragen voor hen wat zij zelf niet dragen. De enige manier waarop zij dat kon was om gevoelens in te gaan slikken.

 

Eigen ruimte maken

Wat er dan nodig is op de mat is om te uiten, los te laten uit je systeem wat je al die jaren bent gaan slikken. In haar geval boosheid, de boosheid die zij nu steeds naar haar dochter richt wanneer zij haar triggert. Ze heeft geschreeuwd, geslagen op kussens en op de mat. Het opruimen gaat op zo’n diep niveau dat het daadwerkelijk je systeem opschoont. Pas dan kun je een nieuw besluit nemen. Soms weet iemand een nieuw besluit nog niet, maar dan gaat het lichaam wel alvast reageren, het lichaam weet het namelijk wel. Ze ging half rechtop zitten, kin omhoog en uiteindelijk ging ze staan. ‘Wat heb je zojuist gedaan?, vroeg ik. ‘Ja, dit is het gewoon, ik ben gaan staan voor mezelf.’

En dat was precies wat ze in het voorgesprek vertelde waar ze zo naar verlangt. Uiteindelijk besefte ze ook dat het ging om ‘ik ben gewoon goed, ik sta hier en het is goed zoals ik ben’.

 

Jouw kleine kind koesteren

In het innerchild stuk waar we vaak een sessie mee eindigen kon ze de koestering voelen en ervaren. De koestering op dat niveau zet zich dan nog dieper in het systeem.

Na de sessie voelde ze zoveel ruimte in zichzelf en schreef ze me dit:

Wat een bijzondere fijne sessie was het gisteren! Een oud stuk, een vrouwenthema, wat ik op mocht pakken, doorvoelen en helen. Ik voelde in eerste instantie veel ruimte in mijn borstkas en daarna in mijn onderbuik, alsof er iets opende. Ik ervaarde mijn vrouwelijkheid en mijn seksualiteit. De druk op mijn schouders was weg. Er kwam ruimte in mijn keel. Ik voelde dat ik rechtop stond, voor mezelf stond. De energie stroomde door me heen. Ik werd vrolijk en had de behoefte om te dansen!!! Een heerlijk gevoel. Dankjewel!’


Wil jij dit ook?

Herken je dit en wil jij ook gaan voelen waar jouw eigen ruimte is? Je oude patronen doorbreken zodat je kunt gaan leven vanuit je hart? Vraag dan hier een gratis kennismakingsgesprek aan zodat we samen kunnen kijken wat je nodig hebt. Of kijk hier waarom het zo nodig kan zijn om zelf de stap te zetten. 

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign