Een chagrijnige collega, je kind die weer niet luistert, je partner die je weer raakt met zijn of haar harde woorden of stilzwijgen; voor je het weet sta je weer te snauwen. Voor je het weet staat boosheid weer een fijne of liefdevolle verbinding in de weg.

In dit artikel deel ik graag waarom we vaker dan ons lief is en zonder dat we het willen toch bij boosheid uitkomen en wat boosheid nu werkelijk is (en vooral wat het niet is). Volgende week deel ik met je hoe je van boosheid naar liefde kunt gaan in een verbinding.

Wat boosheid werkelijk is
Boosheid is een heel natuurlijke emotie. Alleen, er zit inmiddels van alles op. Heb jij een idee wat boosheid werkelijk is? Niet wat wij er inmiddels van zijn gaan vinden, maar de werkelijke oorsprong?

Ik zie boosheid als een beschermingsmechanisme vanuit de oertijd: aanvallen bij gevaar, jezelf in veiligheid brengen wanneer je risico loopt, grenzen stellen als het nodig is, duidelijk zijn.

Boosheid is een primaire reactie. Eigenlijk een heel gezonde reactie dus.

Ik zie boosheid als een vorm van ventileren, je systeem leeg laten lopen van spanning, iets acuuts van dat moment. Een hond schut zich even uit van kop tot staart, wij uiten ons even en zijn het dan kwijt.

En ik zie boosheid als een creatiekracht, een oerkracht die ons helpt neer te zetten wat nodig is, te doen wat de bedoeling is, een kracht in onszelf die maakt dat we kunnen staan voor onszelf en wat we willen, dat we kunnen bereiken wat er nodig is.

Boosheid in het hier en nu, in een relatie met gedoe of een andere moeizame verbinding gaat altijd over iets onderliggends. We zeggen wel dat boosheid een van de 4 basisemoties is, maar ik denk er anders over begin ik te merken.

Wat boosheid is geworden
Boosheid bouwt zich bij ons vaak op omdat we het primaire zijn verloren, er veroordelingen zijn gekomen op boosheid. Hoe je omgaat met boosheid en hoe je deze uit is afhankelijk van jouw eigen mechanismen en boodschappen ontstaan en gekregen in jouw kindertijd.

Boosheid lijkt meer en meer een uitgestelde reactie op ervaringen zoals ‘niet gezien en gehoord worden, niet krijgen wat je nodig hebt, voor je gevoel er weer alleen voor staan’.

De werkelijke emotie gaat dus over eenzaamheid, het gevoel dat je er niet toe doet. Zolang deze pijn er nog zit, kan er boosheid ontstaan, of deze nu geuit wordt of naar binnen slaat. Zo wordt boosheid een vorm van machteloosheid en krijgt het een lading en grootte die niet meer klopt bij wat boosheid werkelijk is.

Je hoeft niet boos te zijn om te bereiken wat je nodig hebt.

Boosheid in deze maatschappij

Boosheid op dit moment in de maatschappij verschilt naar mijn idee veel van wat boosheid werkelijk is, of beter gezegd, waar boosheid werkelijk voor bedoeld is. In het hier en nu is boosheid dus verstopt geraakt onder secundaire emoties.

Secundaire emoties gaan over dat wat jij met jouw brein maakt van wat je op dat moment primair voelt. Vandaaruit ga jij er op een bepaalde manier mee om. Dit zijn je overlevingsstrategieën die je geleerd en ontwikkeld hebt in je kindertijd.

Oorspronkelijk is boosheid een vorm van ventileren, van jezelf uiten en kenbaar maken van hoe het met je gaat, grenzen stellen dus. Maar wanneer boosheid te lang en te ver verstopt is geraakt onder allerlei mechanismen en secundaire emoties, dan komt hij op een gegeven moment op de minste en geringste momenten naar voren, op de verkeerde momenten, bij de verkeerde personen en in proporties die niet meer in verhouding zijn.

Daardoor worden we bang voor onze eigen primaire emoties en stoppen deze. Boosheid is  een als een snauw, een uitgestelde grens, iets geworden wat niet mag, niet gepast is, waar je een ander mee raakt. Boosheid is iets geworden wat een verbinding verstoort, de ander bang maakt, de ander wegjaagt, in plaats van de creatiekracht die het oorspronkelijk is.

Waarom we zo snel boos worden

Grenzen stellen is iets wat we niet meer zo gemakkelijk vinden. De druk van de maatschappij, je eigen gevoel ergens bij te willen horen en de lat die je wilt halen om gezien te worden maakt dat we vaak maar doorgaan. Falen, opgeven of zelfs alleen maar iets rustiger aandoen is geen optie. Dus accepteren we zo goed als alles wat er op ons af komt, inclusief gedrag van de ander dat eigenlijk niet acceptabel is of verzoeken en verwachtingen die niet meer goed voelen.

Het lijkt wel alsof we zo snel boos worden, maar ik vraag me af of dat werkelijk zo is. Ja uiteindelijk wel, uiteindelijk ontplof je bij het minste of geringste. Maar dat is ook alleen maar omdat je iets te lang hebt genegeerd, door hebt laten gaan terwijl iets niet goed voelde. Snel boos worden geeft aan dat je systeem vol zit, dat je overloopt, er geen druppel meer bij kan. Uiteindelijk worden we snel boos omdat er onverwerkte pijn in ons lichaam ligt te vervelen en hoe langer het daar ligt, hoe langer we dus leven vanuit onze overlevingsstrategieën en niet vanuit ons hart en verlangen, hoe bozer we worden, of je dat nu uit of niet.

Boosheid in de liefde

Juist in de liefde word je geraakt in jouw oud zeer. Juist jouw lief is je spiegel, laat jou zien waar jouw pijn nog ligt, waar jij naar mag kijken en in mag groeien. Maar wanneer deze pijn te groot is, word je dus boos. Boosheid is het wegduwen van de pijn, het beschermen van jezelf voor die pijn. Alleen daarmee jaag je ook de ander weg, terwijl je die dus zo hard nodig hebt op dat moment. De ander wordt ook geraakt door jouw gedrag in zijn of haar pijn en reageert dus ook vanuit eigen pijn, eigen opgebouwde patronen en overlevingsstrategieën. Door in de boosheid terecht te komen creëer je uiteindelijk je eigen eenzaamheid, ben je zelf verantwoordelijk voor het gevoel dat je er weer alleen voor staat. Beiden blijf je achter in de pijn.
Dit moment is het moment waar het op aankomt: kies je voor liefde of blijf je boos? Lees in mijn volgende blog hoe je dat doet.

Wil je weten waar je staat in de liefde? Doe de partnertest hier. Wil je alles op een ander moment nog eens rustig naluisteren?  Mijn podcast vind je hier. Uiteraard weer met een gedicht.

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign