Zet je relatie op de eerste plaats
Wanneer je net moeder bent geworden of inmiddels al een peuter hebt, dan is het een hele uitdaging om je relatie op de eerste plaats te zetten. Je kinderen staan voorop. Jij en jullie liefde komen ergens achteraan hobbelen. Wat je uiteindelijk ook gaat merken. Het komt niet eens in je op, hoezo heb je hier nog tijd voor? En waarom zou je het doen, het gaat toch om de kinderen? Als die maar gelukkig zijn. Maar weet je dat zij pas gelukkig zijn als jij dat in de eerste plaats bent? Als de basisveiligheid van het gezin gewaarborgd wordt? En besef je dat jullie als partner deze basisveiligheid zijn, de stevige bodem van jullie gezin?
Je kind neemt alle tijd in beslag
Logisch toch, dat dat kleine mormeltje, volledig afhankelijk van zijn of haar ouders, neemt die alle tijd in beslag. Dagen en nachten ben je bezig, in de weer, sta je aan, wil je beschikbaar zijn, jouw liefde geven. Als je kind maar niet het gevoel krijgt dat jij hem niet ziet, er niet voor hem bent. Dus ben je er altijd. En neemt je kind daadwerkelijk al je tijd in beslag. Ook die van jullie samen, als partners. En daar gaat het mis.
Jullie liefde is het gezinsfundament
Het mis gaan begint bij het (onbewust) naar achteren schuiven van je relatie, omdat je alleen maar oog hebt voor je kleintje. Logisch dat er minder tijd is wanneer jullie net samen ouders zijn. Een goede relatie kan die 2e plek best een tijd lang aan, maar niet te lang.
Vervolgens kom jij ook dingen in jezelf tegen als jonge moeder, die je nog niet kende. Het beroep wat je kleintje op je doet, het verantwoordelijkheidsgevoel dat erbij ontstaat, de liefde die eindeloos en onvoorwaardelijk is ondanks nachtelijk gehuil.
Maar ook frustratie omdat je onzeker wordt bij het maar niet stoppen van het huilen. Boosheid op je partner omdat je toe moe bent, omdat hij voor jouw gevoel jou er alleen voor laat staan. Angsten dat je het niet goed doet, twijfel wat je moet doen, pijn die daardoor geraakt wordt, pijn van vroeger die je zo goed kent. Niet meer toekomen aan jezelf. Dat maakt dat er barstjes komen in jullie fundament.
Jouw aandeel in de eerste barsten
Zonder dat je het in de gaten hebt, ben je zelf verantwoordelijk voor een gammel gezinsfundament, de eerste barstjes in jullie liefde, ontstaan doordat jullie relatie te lang de 2e of misschien wel een nog lagere plek heeft gekregen. Vaak is het de man die als eerste deze vorm van liefde mist, de moeder heeft nog meer dan genoeg aan haar kindje. En dat is niet gezond. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom je zo op je kind bent gericht, daar liggen jouw valkuilen.
Bijvoorbeeld:
- Je weet niet goed hoe je jouw liefde moet verdelen; wanneer je aandacht geeft aan je partner laat je voor je gevoel je kindje in de steek. En dat raakt dan weer aan het gevoel dat jij je zo alleen voelde vroeger als kind.
- Onbewust heb jij je kindje nodig, omdat je zelf liefde gemist hebt, de aanwezigheid van jouw kindje vult jouw leegte. Eindelijk voel je je compleet.
- Je voelt je zo onzeker dat je steeds bezig bent met het goed proberen te doen, je geeft daardoor de zorg ook maar moeilijk uit handen, je partner voelt zich vervolgens nog meer naar achteren geschoven en jij ervaart zijn roep om aandacht als kritiek dat je geen goede moeder bent. Vergeet niet hoe de hormonen hier ook nog een rol in spelen, emoties voelen dieper, maar ze laten enkel zien wat er diep in jou ligt opgeslagen.
- Je bent je bewust van al deze emoties, maar ze zijn te groot, te pijnlijk. Vluchten in zorgen voor je kind is veiliger dan dit aan te gaan. Voor je gevoel is daar ook geen tijd en ruimte voor, je kind heeft je immers nodig. Alleen sta je op dat moment niet stil bij het feit dat je kind het juist nodig heeft dat jij daarnaar kijkt, anders moet hij het vervolgens gaan dragen.
Zo voorkom je dat jullie liefde verdwijnt onder het ouderschap
Wanneer je als partners in verbinding blijft groei je niet zomaar uit elkaar. Wanneer jij daarbij ook in verbinding blijft met jezelf, vind je de rust in het moederschap, kun je meer jezelf zijn. En vanuit wie jij bent, heb je ruimte voor alle rollen die je hebt, zoals partner, moeder, dochter, vriendin, zus etc. Jij bent de sleutel naar het geluk in de liefde.
Dus even een paar concrete tips:
- Zet jullie relatie voorop. Door samen te blijven praten, samen dingen te doen, steeds weer een gemene deler te blijven zoeken en vinden ontstaat er gemeenschappelijk plezier, verbinding.
- Los problemen tussen jullie samen altijd op. En ga naar de diepere laag, durf te kijken waarin je partner je raakt, durf te zien wat jij doet bij de ander, neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel in de ruzies, kijk er met compassie naar, zowel naar jezelf als de ander. Relatietherapie op zijn tijd is geen falen, het is durven groeien samen.
- Zet je zelf voorop: wanneer jij lekker in je vel zit, jouw eigen leven leeft in verbinding met jezelf en de ander, dan ontstaat er geen leegte, dan is iedereen om je heen een aanvulling, geen invulling. Durf jezelf ook voorop te stellen, alleen dan kun je er zijn voor de ander.
Herkenbaar?
Voel je ergens onderin je buik dat je te veel op je kind of kinderen gericht bent? Dat je teveel op ze leunt en ben je bang dat je ze daarmee wel eens te veel belast, nu of later?
Vraag dan een gratis ‘Recht naar je kern’ sessie aan. Dan kijken we samen even kort en krachtig wat jij nodig hebt om je zelf, je relatie en je kinderen weer op de juiste plek te zetten. Wil je alles op een ander moment nog eens rustig naluisteren? Mijn podcast vind je hier.