Een artikel over hoe jij je kind zelf gelukkig laat worden
Wat doe jij als je kind het moeilijk heeft?
Een kind maakt elke dag nieuwe dingen mee. Het leert, ervaart, valt en staat op. En soms maakt een kind moeilijke dingen mee, dingen die te groot zijn. En voor een kind zijn dingen al gauw te groot. Kinderen worden gepest op school, zijn bang of onzeker. Kinderen kunnen (hoog-)gevoelig zijn en de wereld als ‘te overrompelend ervaren’. Kinderen kunnen moeite hebben met afscheid nemen, verdrietig zijn omdat ouders gescheiden zijn, een familielid overleden is, ouders vaak ruzie hebben. Een kind kan moeite hebben met samenspelen, snel boos zijn, niet weten hoe met zijn gevoelens om moet gaan. Er zijn veel dingen waar kinderen tegenaan kunnen lopen.
En als je kind het moeilijk heeft, dan wil je als ouders maar één ding: je wilt graag dat je kind weer lekker in zijn of haar vel zit. Dat je kind voor zichzelf kan opkomen, blij en vrolijk is. Je wilt het als ouders thuis weer fijn hebben met elkaar.
Je wilt je kind helpen
En dat doe je dan ook, daar doe je je uiterste best voor. Zo heb je als moeder of vader al veel, zo niet alles, geprobeerd. Je bent gaan lezen over opvoeding, naar de huisarts geweest misschien, praten met vrienden, misschien wel een opvoedkundige. Praten met je kind. Nieuwe regels geprobeerd, nieuwe manieren van opvoeden, beloningssystemen, loslaten, strenger zijn. Een therapeut gezocht voor je kind of misschien staat dat op je lijstje.
En misschien ben je nu wel op een punt dat je denkt: ’Is er überhaupt nog wel iets dat we kunnen doen dat wél werkt?’
Ja.
Gelukkig wel.
Wat jij kunt doen zodat je kind later zelf gelukkig zal zijn
Wat je kunt doen als ouders ga ik je in dit artikel vertellen. Geen adviezen, maar inzichten die voor jullie het verschil gaan maken.
De pijn van je kind raakt diep. Dat voelt zo diep omdat dit over jouw eigen oude pijn gaat. Alles wat je voelt en ervaart bij je kind, gaat altijd over je eigen innerlijke kind. De pijn van jouw kind herinnert je aan je eigen ervaringen, aan datgene dat je niet wilde meemaken toen, niet wilde voelen. Jij hebt deze gevoelens ooit diep weggestopt, toen ze voor jou te groot waren als kind om te voelen. En je wilt nu ook niet dat jouw kind diezelfde pijn voelt. Daarom zoek je hulp voor je kind. Liefst NU meteen.
Afhankelijk zijn van het geluk van je kind, zonder dat je het door hebt
Als je de pijn van je kind ervaart, als je ziet dat je kind het moeilijk heeft, ga je harder werken om je kind te helpen. Want als je kind geen pijn meer heeft, dan voel jij die ook niet meer. Er wordt vaak gezegd ‘als mijn kinderen gelukkig zijn, dan ben ik het ook!’. Ik zie het anders: ‘Als ik gelukkig ben, dan is mijn kind het ook’.
Wat vind je van het idee dat jíj gaat werken aan je zelf? Vóór je kind.
In feite zeg je namelijk wanneer je therapie zoekt voor je kind: ‘Los jij, mijn kind, even mijn pijn op?’.
Als ik gelukkig ben, is mijn kind het ook
Je kind heeft het moeilijk. Het probeert moeilijke situaties te hanteren. En op welke manier doet hij dat?
Precies! Op jouw manier.
Een kind kijkt de levenskunsten van zijn ouders af.
Jij kunt als ouder de verantwoording nemen en je eigen issues oplossen. Daardoor hoeft je kind jouw pijn niet meer te voelen. Én voel jij de pijn niet meer als je kind het moeilijk heeft. Kan het dus gewoon zijn eigen ervaringen in het leven voelen, om van te leren, te groeien. Maar als jouw kind jouw pijn ziet en voelt, of leert van jou dat je verdriet en boosheid binnenhoudt, dan kan het niet door deze ervaringen heen en stopt je kind alles weg. Precies datgene wat je volgens mij niet wilt dat er gebeurt, gebeurt dan toch. Als jij lekker in je vel zit, dan profiteert jouw kind daarvan. Jouw kind zal zich als vanzelf vrijer en prettiger voelen omdat jij lekkerder in je vel komt te zitten.
Eerst ik en dan mijn kind!
Ja, eerst jij lekker in je vel, dan volgt je kind namelijk als vanzelf.
En ik snap het hoor, dat het tegenstrijdig voelt om eerst aan jezelf te denken als je kind het zo ontzettend moeilijk heeft. Maar je weet het hè: eerst je eigen luchtmasker in het vliegtuig bij een ramp en dan pas die van je kind.
Ik geef een voorbeeld: Marieke gaat elke week naar de therapie zodat zij zich kan leren uiten. Thuis heeft zij een vader en een moeder die niet zo gemakkelijk met emoties om kunnen gaan, ze slikken verdriet weg en maken grapjes als het te moeilijk wordt. Als Marieke thuiskomt van de therapie of van school en er is iets gebeurd, dan voelt zij zich opnieuw eenzaam, want haar ouders kunnen haar hierin niet zo goed ondersteunen. Ze staat er weer alleen voor.
Het wordt erg verwarrend voor een kind wanneer het zich op de ene plek leert te uiten, maar bij de personen die het belangrijkste voor hem zijn, leert hij dat het niet kan. De therapie zal dus geen effect hebben, sterker nog, het kind zal zich er minder goed door voelen.
Wanneer jij als ouder je eigen pijn opruimt en daardoor weer of makkelijker emoties kan gaan tonen, gaat voorleven hoe je met moeilijke dingen omgaat, dan geef je dát voorbeeld wat je ook graag wilt voor je kind. Je kind kan dan gewoon zijn eigen ervaringen in het leven voelen, om van te leren, te groeien.
En je krijgt er iets bij cadeau!
Wanneer jij niet meer of veel minder je eigen pijn voelt als je kind het moeilijk heeft, zal je er kunnen zijn voor je kind. Vanuit je oorspronkelijke liefde. Je kind voelt zich gezien en gehoord en als vanzelf heel jij dus zijn pijn, omdat je eerst je eigen pijn hebt opgeruimd. Ja, eerst dus jij lekker in je vel, dan volgt je kind als vanzelf. Jij kunt écht de weg vrijmaken voor je kind.
Een betere ouder kan een kind zich niet voorstellen!
Is het tijd voor jou?
Gaat dit artikel over jou? Herken jij dat je harder loopt voor je kind als hij het moeilijk heeft en gun je hem ook zijn of haar eigen pad? Vraag dan een gratis kennismakingsgesprek aan, dan kijken we of we de juiste klik hebben en wat ik voor je kan doen. Of kijk eens of mijn online training ‘Wat jij kunt doen om je kind te helpen’ iets voor je is.