Van ‘jouw schuld’ naar ‘jouw taak’

Kijk jij terug op momenten in je leven waarop je voelt dat de conflicten, het moeilijke gedoe, dat wat er misging steeds, jouw schuld was? Kreeg je, of krijg je nog steeds te horen dat je dat beter niet had kunnen zeggen of doen? Dat het door jouw reactie tot een escalatie is gekomen?

Maar wat als die escalatie nu eens precies de bedoeling was? Wat als jij datgene ‘moest’ doen of zeggen, omdat er in de situatie of bij de ander iets in beweging gebracht moest worden? Wat als dat nu precies jouw taak is in dit leven?

Jouw pad

Het heeft lang geduurd voor ik dit door had. Te veel, te vaak heb ik me schuldig gevoeld. Ik maakte de situatie altijd moeilijker, er gebeurde steeds iets als ik erbij was. Ja, dan moest het wel aan mij liggen toch? Eigenlijk geldt dat niet; te vaak of teveel, in feite is dat een uitspraak van het ego. Kennelijk is het mijn pad om dit zo te ervaren. De ervaringen waren nodig om te komen waar ik nu sta. Het zien van wat jouw pad is, maakt je bewust in wat je te doen hebt. Hierdoor kun je datgene dat er op je pad komt makkelijker dragen.

Je bent nodig

Jaren geleden kreeg ik het voor het eerst door. Achteraf had ik het eerder kunnen weten, want de teamleider die me aannam zei letterlijk: ‘Jou heb ik nodig, want er moet iets veranderen in het team!’. Met beide handen greep ik het aan, ik ging er vol voor. Ik wist alleen toen nog niet dat de verandering zou plaatsvinden in de verbinding en in de weerstand van het team gericht op mij, iets wat ik toen nog niet zo goed kon dragen. Later, nadat ik daar wegging, hoorde ik pas wat het effect was van wat ik daar onbewust deed. Ik besefte dat ik er letterlijk ‘voor ingezet was’. Het besef ‘het was nodig zowel voor de ander als voor mezelf’, maakte dat ik anders terugkeek op wat er daar speelde. Van schuld en slachtoffer ging ik naar ‘het is de bedoeling, het is kennelijk mijn taak en pad’.

Tips om van schuld naar taak te gaan

Hoe bewuster je bent en hoe vrijer van oud zeer, hoe beter dit gaat. Deze tips helpen je te zien wat er gebeurt in conflicten tussen jou en de ander en wat jouw belangrijke rol daarin is geweest. En ja, soms kan het overkomen alsof het niet handig was wat je deed, omdat de ander heftig reageert en wanneer je daarnaar kijkt vanuit ‘ik ben verantwoordelijk, het ligt aan mij’, dan ga je voorbij aan ‘wat is er gebeurt en wat was er precies nodig?’.

1. Allereerst is er het basisbesef nodig dat alles wat je meemaakt een reden heeft voor jezelf om te groeien. Vecht niet tegen wat er is, voorkom dat je in slachtoffergedrag terecht komt als je dit van jezelf herkent. Die nare opmerking van de ander, die vervelende actie, het negatieve gedrag van de ander, het maakt dat jij in beweging gezet wordt tot datgene dat er nodig is, het brengt je bij jouw levenslessen zodat jij kunt doen wat je te doen hebt.
2. Bevrijd jezelf van oud zeer; zolang je nog vanuit je kindpijn en opgebouwde patronen reageert, kun je niet zuiver handelen in een situatie en word je onderdeel van de (niet gezonde) dynamiek. Dit is de laag van schuld en schaamte.
3. Wees wie je wilt zijn. Dit is misschien een van de moeilijkste tips en ook eentje waar je nooit klaar mee zult zijn. Wie wil je zijn in elke situatie, ervaring, verbinding? Deze raakt ook aan ‘wat is je zielsmissie?’. Van daaruit kan het besef voortvloeien wat jij te doen hebt in je leven zelf en in bepaalde situaties in het bijzonder. Vaak weet je dat pas achteraf. Maar wanneer je trouw bent in je handelen naar jezelf, dan zal er altijd het juiste gebeuren. Hoe meer ervaring je hierin krijgt, hoe beter je weet ‘wat je te doen hebt’ of hoe makkelijker dat gaat.
4. Besef dat hetgeen jij te leren hebt, wat je van daaruit doet zoals bijvoorbeeld grenzen stellen, stoppen met aanpassen, opkomen voor jezelf, vaak precies datgene is dat die ander nodig heeft. Dat diegene jou dit niet in dank afneemt, wil niet zeggen dat het niet klopt wat je doet.
5. Besef dat jij het niet hoeft op te lossen; wanneer jij iets ontketent dat nodig is, wil niet zeggen dat jij het ook moet oplossen. Het kan je valkuil zijn, maar je bent niet verantwoordelijk voor het proces van de ander. Sterker nog, wanneer jij van daaruit reageert, ontneem je de ander juist zijn of haar proces, ontkracht je in feite wat je eerder deed. Belangrijk dus dat je de reactie van de kunt (ver)dragen, er laten zijn. Verlies jezelf hier niet in. Mocht je dit herkennen, dan is eigen innerlijk werk op het gebied van te groot verantwoordelijkheidsgevoel nodig.

Jouw zijn is van invloed op de ander

Je bent van invloed, brengt iets in beweging. En soms word je er dus letterlijk voor ingezet. Omdat jij het kunt, jij precies datgene aanvoelt dat er nodig is. Het is niet altijd de leukste taak, tot je gaat zien wat het je oplevert, wat eerlijk en zuiver gedrag met jouw eigen energie doet. Zo trok ik laatst een hele duidelijke grens. De ander schrok daarvan, werd boos en bleef ook maanden boos. Toen de tijd daar was om erover in gesprek te gaan met elkaar, kwam er een pijn bij de ander naar boven die hard weggestopt was en niks te maken had met mijn grens. Kennelijk was mijn grens nodig om ‘daar te komen’. Ik denk dat het klopt dat je dit pas achteraf weet, want als je dit vooraf zou weten, dan ga je sturen. Het komt dus aan op vertrouwen dat wat je doet vanuit zuiver en eerlijk handelen altijd het juiste is. Ik kon alleen maar dankbaar zijn, want ik was bij mijn oerkracht uitgekomen en niet in schuld beland tijdens de maandenlange boze energie en de ander kwam uit bij waar het werkelijk over ging. Als ik mee was gegaan in de (boze) energie van de ander, was deze uitkomst heel ander geweest.

Vragen die jij jezelf kunt stellen in dit proces

Je bent hier dus met een reden. Kijk eens terug op de ervaringen en momenten in je leven waar vanuit de ander naar jou of vanuit jezelf nog schuld en schaamte op zit. Stel jezelf de volgende vragen:

1. Wat gebeurde er precies, wat was de aanleiding voor het gedrag van de ander, voor jouw reactie?
2. Welk effect had jouw gedrag/reactie op de situatie en de op de ander?
3. Wat leverde het jou op, in lijn met welke (levens-) les was dit?
4. Wat was de uitkomst van deze ervaring/situatie voor de ander, bekijk dit vanuit het grotere plaatje, het grotere geheel (dat zijn vaak niet de woorden van de persoon zelf)
5. Op welke manier heb jij de ander geholpen in diens proces, al dan niet bewust?
6. Ontschuldig jezelf, besef dat wat je deed anders was dan je steeds dacht vanuit schuld en schaamte
7. Welke taak herken je hierin voor jezelf (of in meerdere van dit soort ervaringen)?
8. Is dit in lijn met wie je wilt zijn?

Ik wens je een mooie reis in het uitvoeren van jouw taak hier op aarde!

En wil je dit graag met iemand samen doen die jou goed aanvoelt en verder omweg kan helpen? Vraag dan een gratis kennismakingssessie aan.