Je weet vast wat zijn lievelingseten is, haar favoriete kledingmerk wel of serie. Maar weet je ook waarom hij soms boos wordt, wat haar raakt en waarom hij juist schreeuwt? Weet je waarom zij steeds dichtklapt? Juist dat weten van elkaar zorgt ervoor dat ruzies niet zinloos vastraken of uit de hand lopen.

Besef waar de ander vandaan komt

Weten waar de ander vandaan komt is een belangrijke voorwaarde voor zuivere liefde. En met weten waar de ander vandaan komt bedoel ik dat je weet waarom iemand doet wat hij doet. Wanneer je elkaars patronen kent en weet hoe de ander deze opgebouwd heeft, dan kunnen ruzies juist voor jullie gaan werken. En boven alles, dan kun je elkaar gaan steunen. Patronen begingen bij ieders vroegste kindertijd. Hebben jullie wel eens gesprekken over hoe het vroeger was? Wat je meegemaakt hebt? Praten jullie over je ouders, wat zij deden, reageerden? Of over de boodschap die je meekreeg toen je klein was? Zeker wanneer jullie ouders een grote of belangrijke rol spelen in jullie gezin nu omdat je bijvoorbeeld kinderen hebt en ze oppassen, dan kom je tegen wat je vroeger ook tegen kwam. Ruzies tussen partners gaan vaak over de (schoon-) ouders, juist omdat je hierdoor zo terecht komt in de pijn van vroeger.

Ik ben je moeder niet!

In veel ruzies is dit, of ‘ik ben je vader niet!’ een veel gedane uitspraak. Maar hij klopt niet. Want in veel gevallen lijk je namelijk wel op de andere ouder. Als meisje is je vader de eerste man in je leven en leer je via die verbinding hoe je op latere leeftijd als (jonge) vrouw relaties aangaat met mannen. En de mens zoekt wat hij kent, dus de partners van een vrouw zullen in de meeste gevallen lijken op haar vader. Soms kiest een vrouw precies het tegenovergestelde, maar ook deze uitersten zijn niet altijd fijn. En voor een man geldt hetzelfde, hij kiest ook wat hij kent, dus ja, in veel gevallen kom je wel heel dicht in de buurt van zijn moeder. Of je nu wil of niet.

Het is de kunst om dit uiteraard wel uit elkaar te gaan halen, want als je hetzelfde gaat doen als zijn moeder of haar vader, dan houd je samen een niet werkende of ongezonde relatie in stand. Je partner wordt geraakt door iets wat jij doet en kan op dat moment ook niets anders doen dan zijn strategieën inzetten wat vaak weer voor ruzie zorgt tussen jullie twee. Wanneer je dus samen weet waar je vandaan komt, weet je als partner ook wat je juist wel of niet moet doen. Het allerbeste is natuurlijk altijd om echt jezelf te zijn en te doen wat echt goed is. Uiteindelijk kun jij het namelijk ook niet oplossen waar jouw lief in geraakt wordt, dat moet diegene zelf oplossen, maar het begint met herkenning en compassie. Ik leg je uit hoe een patroon ontstaat, zodat je dus weet op welke manier je elkaar beter kunt gaan leren kennen. 

Het ontstaan van patronen

Een patroon ontwikkel je in de vroegste kindertijd, vanaf de tijd dat je in de buik zit en je geboorte. De geboorte is de eerste prestatie die een kind zelf levert, het eerste moment dat ook de moeder losgelaten wordt. Wanneer dit traumatisch is (denk aan spoedkeizersnede en tang- of pompverlossingen) dan heeft een kind het behoorlijk benauwd en ervaart dat het stikt, zeker wanneer een verlossing maar net op tijd is en een kindje blauw ziet, dan is het bijna gestikt. Op zo’n moment wordt op onbewust en diep niveau besloten hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Niet alleen dus de geboorte van het kind zelf maar ook de geboorte van een hardnekkige overlevingsstrategie. Een mechanisme dat later herkent wordt als dat patroon dat maar zo moeilijk te doorbreken is. Hoe werkt nu een patroon, je hoeft in het dagelijks leven maar iets mee te maken dat lijkt op wat je toen hebt ervaren, zoal bijvoorbeeld nu stil moeten staan door het corona virus, en je lichaam reageert echt zoals wat het ervaren heeft tijdens de geboorte. Je lichaam kan dus ter plekke vanuit paniek reageren, je kunt het benauwd krijgen en voelen dat iets je gewoon niet gaat lukken.

De eerste tien jaar van je leven, na de geboorte, ontwikkel je patronen ook door wat je ziet bij je ouders en je maakt eigen keuzes door de ervaringen die je meegemaakt hebt, altijd om jezelf te beschermen als iets als kind te groot was voor je. Dus wanneer er iets gebeurt in je relatie, of jullie gezin, dan raakt dat zo goed als altijd aan wat je zelf hebt ervaren als kind en zet je dus, om jezelf te beschermen, steeds weer je eigen oude mechanismen in. Alleen je partner doet dat ook, en daar begint de verstrikking. Je kunt elkaar niet meer horen zoals het eigenlijk bedoeld is, zoals de ander eigenlijk wil zijn. Je raakt elkaar in de pijn en van daaruit reageer je.

Compassie 

Compassie is dus nodig om te komen tot een zuivere liefde, jullie oorspronkelijke liefde. Je partner kennen en weten waar hij of zij vandaan komt, maar vervolgens deze veroordelen, dat werkt natuurlijk niet. En de veroordeling is makkelijker dan te gaan voelen wat er nu precies bij jezelf geraakt wordt. Om compassie te kunnen voelen en te uiten naar de ander is het dus nodig dat je naar jezelf durft te kijken en dus ook compassie kunt voelen voor waarin je zelf geraakt wordt, niet goed doet misschien. Hier kun je een oefening doen om compassie te gaan voelen voor jezelf en de ander. Juist wanneer je ruzie hebt gehad, de ander niet begrijpt en boos bent, is deze oefening nodig om daar weer uit te komen om weer de liefde te gaan voelen. Zo kun je samen juist groeien van een moeilijk moment.

Begrip betekent niet dat je alles hoeft te accepteren

De ander begrijpen, compassie voelen voor het gedrag dat jouw lief laat zien wanneer deze geraakt wordt door jou of iets anders in het leven, is het niet hetzelfde als dat je steeds maar accepteert wat de ander doet. Wanneer jouw partner bijvoorbeeld boos wordt omdat hij heeft moeten vechten altijd om te overleven, dan kun je vanuit compassie wel daar je grens in stellen. Sterker nog, het is juist nodig en gezond dat jij daarin een grens trekt. Alleen wanneer je hier zelf in geraakt wordt en je reageert ook vanuit je eigen oude pijn, dan ontstaat er dus juist steeds ruzie of verwijdering. Compassie helpt dus juist om je grens op een effectieve manier te kunnen stellen, de ander zal je veel beter kunnen horen dan wanneer je vanuit machteloosheid of veroordeling reageert.

Zo reageer je vanuit compassie als je zelf geraakt wordt

Een van de grootste uitdagingen in de liefde is misschien wel dat je vanuit liefde en compassie kunt reageren wanneer de ander het moeilijk heeft en op jou reageert vanuit eigen pijn. Dat kan eigenlijk alleen maar wanneer je zelf vrij bent van pijn, wanneer jij jouw eigen patronen doorbroken hebt. Je bent dus zelf de sleutel naar het geluk in de liefde, in je leven, in elke verbinding die je aangaat. Om het nu niet alleen te hoeven doen, dat zelfonderzoek, heb ik hier een gratis tool voor je om te kunnen groeien samen, om te onderzoeken waar je nu vandaan komt, waarom je reageert zoals je reageert. Er zit ook een meditatie bij om de pijn te verzachten.