Hoe de herfst jou helpt los te laten wat je niet meer dient

Bij oktober denk ik aan mijn geboorte, ik ben begin oktober jarig en dat is voor mij altijd het begin van de herfst, een nieuw tijdperk. Ik houd zo ontzettend van dit seizoen. Het gaat voor mij over transformatie naar iets moois, krachtigs. De kleuren in de herfst zijn zo intens, het is voor mij de boodschap om met al het mooie dat je hebt verzameld naar binnen te keren om het tot volle rijping te laten komen. Maar ook als je niet jarig bent aan het begin van de herfst ligt er een nieuw begin voor je klaar. Als je jezelf maar durft te volgen. 

Zo binnen, zo buiten
De herfst is wispelturig, van stralende zon tot regen en donkere luchten, zo nu en dan vergezeld van een regenboog. En zo kun je jezelf ook voelen in deze periode. Zo wisselend als het buiten kan zijn, kan het ook in jouzelf zijn. Dat is soms best ingewikkeld, zeker wanneer je gaat oordelen over jezelf, ‘gisteren voelde ik me nog net zo fijn’. De zomer heeft al die tijd in het teken gestaan van neerzetten wat voor jou belangrijk was, in beweging zijn om te groeien, je kracht te voelen in al je vezels. Dat staat niet zomaar stil. Dat moet je ook niet willen, want dan sla je een heel belangrijk proces over.

Durven transformeren
Om in de herfst tot volle rijping te laten komen wat je in de zomer hebt gecreëerd, is het nodig dat je durft te transformeren, je proces durft te volgen. Dat je durft los te laten. Dat doen de bomen ook, elk jaar weer als een vanzelfsprekendheid. Zowel bomen als bladeren laten los, de bladeren gaan verder.

Kijken naar jezelf
Wanneer je de wispelturigheid in jezelf durft te voelen en er te laten zijn, dan ga je kijken naar jezelf, wat de zomer met je heeft gedaan en wat er nu nodig is. Voor mij is dit het moment om te gaan onderzoeken wat me niet meer dient, waar ik vrij van wil zijn om steeds weer een stapje dichterbij mijn eigen ware zuivere ik uit te komen. De herfst, en straks de winter, is hier het moment voor. 

Nog even in volle glorie
Maar eerst nog even in volle glorie ervaren, voelen en leven. Buiten zijn en de kleuren zien en voelen. De motregen op je gezicht voelen sprankelen en daarvan kunnen genieten. De geur van het bos opsnuiven als het net heeft geregend. Voelen waarmee je jezelf hebt gevuld afgelopen zomer. Voelen hoe je in je kracht bent gaan staan. Man, wat zorgen de elementen van het weer er soms toch voor dat ik voel dat ik leef.

Het leven houdt niet altijd rekening met de seizoenen
Nu kan het ook zijn dat jij in volle glorie ervaart hoe moeilijk het is geweest. Het leven heeft namelijk voor iedereen iets anders in petto, op jouw eigen moment, wanneer jij eraan toe bent. Het leven houdt dan geen rekening met de seizoenen. Wellicht heb je helemaal niet gevoeld hoe je in je kracht stond. Ook dan geldt voor jou hoe je nu in volle glorie mag gaan ervaren wat er was, waarom het zo liep, waarom het moeilijk was voor je. Ook dit moet je voelen en ervaren om te ontdekken wat je nog kunt loslaten, juist nu in de herfst en de aankomende winter. De zomer maakt het soms wat gemakkelijk om met andere dingen bezig te zijn. De herfst maakt dat je letterlijk naar binnen gaat en dus ook figuurlijk. 

Loslaten wat je niet meer dient
Durf je te voelen wat de herfst voor jou in petto heeft? Wat er nodig is dat mag gaan rijpen? Durf je te zien wat jou niet meer dient? Dat kan iets op je werk zijn, iets in je relatie of andere verbindingen. Het kan zijn dat je ontdekt wat je steeds doet. Zo ontdekte in onlangs dat ik mezelf nog steeds kleiner maakte wanneer een ander sterker voelde voor mij. Dat ik mezelf toch weer opzij zette omdat de ander meer overtuigend overkwam. Ik geloofde de ander, liet diegene doen wat nodig was. Uiteindelijk ging ik voelen hoe dat in me is gaan wringen, hoeveel last ik ervan had. Het werd tijd om mezelf serieus te gaan nemen. Ik had ooit namelijk afgesproken dat ik me niet meer zou laten manipuleren, dat ik trouw zou zijn aan mezelf. Elke keer op je pad kom je dan ervaringen tegen waar je aan toe bent, elke keer een nieuwe en andere les om daarin te mogen groeien.

Loslaten is niet hetzelfde als kwijtraken
Wat dient jou niet meer? En durf je dat los te laten? Kun je voelen dat loslaten wat jou niet meer dient niet hetzelfde is als de ander kwijtraken? Daar kun je namelijk best bang voor zijn, dat is iets wat ik heel vaak hoor in mijn praktijk en ik heb het zelf ook gevoeld. Het houdt je alleen wel op de plek waar je niet meer wilt zijn. Het houdt je in een manier van zijn die je niet meer past, waar je uiteindelijk heel veel last van kunt krijgen. Het maakt dat je zelf juist stukmaakt waar je zo naar verlangt. Loslaten wat je niet meer dient doe je niet alleen voor jezelf, dat doe je ook voor de ander, om het weer samen leuk te hebben met elkaar.  

In de stilte liggen de antwoorden
Hoe doe je dat dan? Langzaam gaan verstillen, samen met de herfst, tot aan het moment van de diepe winter waar het helemaal stil zal zijn. Ook al stormt het buiten en in jezelf. Ga maar eens zitten, leg je handen op je buik en ga voelen. Adem naar die storm toe. Ga er maar doorheen, tot je in het oog van de storm bent. Dan kun je voelen wat alles met je doet, dat je het aankunt. Wees maar stil en stel jezelf de vraag: ‘Wat heb ik nu nodig?’

In de stilte liggen je antwoorden, in jouzelf. Je weet wat je nodig hebt als je er doorheen durft te gaan en stil durft te zijn.

Waar jij aan toe bent
Ik wens je een prachtige herfst toe met precies die transformatie waar jij nu aan toe bent. Wil je dat niet alleen doen? Kijk dan eens hier wat ik voor je kan betekenen. Samen kijken wat je nodig hebt om te kunnen groeien, om deze herfst je ware zelf te kunnen ontmoeten.