Je hebt een drukke dag gehad, op je werk of met de kinderen, veel strubbelingen, ze waren moe, je moest eigenlijk nog even je werk afmaken, kortom je bent allemaal moe aan het einde van de dag. Je partner komt thuis met ook zo zijn of haar eigen ervaringen. En dat gaat simpelweg gewoon niet altijd goed. Je partner hoeft maar één opmerking te maken over dat het wel lang duurt voor het eten klaar is, over sokken die kwijt zijn en jij wordt boos en roept ‘alsof ik de hele dag niets anders gedaan heb dan je sokken zoeken!’. De kinderen schrikken, jij baalt van jezelf, de sfeer is weg.

 

Je partner raakt je zwakke plek

Wanneer je met je partner in een conflict bent en er spanning zijn, dan wordt je altijd dieper geraakt dan wanneer je met iemand anders een conflict hebt. Dat heeft niet alleen te maken met dat het je geliefde is. Je partner kies je uit op basis van de blauwdruk die je als kind hebt ervaren  door de relatie die je als meisje met je vader hebt gehad en als jongen met je moeder. Dat is wat je kent, dus dat is waar je onbewust naar op zoek gaat. Ook als het geen fijne ervaringen zijn geweest. Dat betekent dat wanneer je partner ook maar iets doet wat lijkt op jouw eigen ervaringen, dat je geraakt wordt in dat pijnlijke stuk. Je reageert dan vervolgens op je partner vanuit die ervaringen. En als dat pijnlijke ervaringen zijn geweest dan zijn het veelal niet helpende reacties zoals boos worden of je terugtrekken.

 

Wat jullie kind voelt als jullie ruzie hebben

Een kind, zeker wanneer het hooggevoelig is, voelt niet alleen de ruzie, als hij die al mee heeft gekregen maar zeker ook de spanning voor en na een ruzie. De aanloop van een ruzie waarin je je vaak gaat irriteren, afsluiten of beschermen is voelbaar voor je kind maar vaak nog niet te plaatsen. Het niet kunnen verbinden met elkaar als ouders meteen na een ruzie, wat heel logisch is, voelt als afstand voor een kind. Een kind kan zich dan eenzaam voelen. Het kan het onvoldoende plaatsen omdat het de wereld om zich heen nog niet (helemaal) begrijpt. Dan denkt een kind maar één ding: ’het komt door mij’.

 

Waarom je kind net als jullie reageert, wanneer jullie ruzie hebben

Wanneer je echt diep geraakt wordt in een ruzie met je partner, dan reageer je vanuit die pijn op je omgeving. Je gaat jezelf daarbij ook beschermen. En de een doet dat door zich terug te trekken en de ander door bijvoorbeeld boos te worden. En bij die omgeving horen ook onze kinderen. En nemen we dus óf afstand van onze kinderen of reageren we ons dan onbedoeld af. We weten wel dat het niet goed is en toch doen we het. Het is een logische manier, een overlevingsmechanise dat ons beschermt, maar die er ook voor zorgt dat jouw kind de verbinding mist, zich alleen kan voelen en zich even minder veilig voelt. En dan doet jouw kind hetzelfde als jij, hij gaat zich ook beschermen en trekt zich dan ook terug of wordt ook boos. Op jullie, een broertje of zusje, huisdier, iets wat de situatie vaak versterkt, want dat raakt jou ook weer.

 

Mag je wel ruzie maken waar je kind bij is?

Er ligt vaak een taboe op ruzie maken, je mag niet boos zijn, het is niet gezellig, het is niet goed voor de kinderen, je lost er niets mee op. Je kent je eigen overtuigingen hierin vast wel. Maar ruzie maken is net zo gezond als plezier maken. En ruzie maken is nu eenmaal schelden, boos zijn, schreeuwen. Ruzie maken kun je niet op een chique manier doen. Dit artikel gaat niet over ‘je mag geen ruzie maken waar je kind bij is’, sterker nog, het kan soms juist wel eens goed zijn wanneer je kind een ruzie meekrijgt. Mits de ruzie constructief is en in het bijzijn van het kind ook weer wordt bijgelegd. Je kind ziet dan namelijk ook dat je op mag komen voor jezelf in een relatie, dat je mag -en soms ook echt móet- gaan staan voor jezelf. Dat je weer in verbinding kunt komen ook al ben je even heel boos geweest op elkaar, dat boos worden op elkaar dus niet iets kapot maakt.


Ik geef je graag tips mee hoe je zowel ruzie kunt maken met je partner, als in verbinding kunt blijven met elkaar, zowel met je zelf, je partner als je kind.

 

Ruzie maken én in verbinding blijven

  1. Zoals ik al zei ‘ruzie maken is niet chique’. Ruzie maken op een rustige en liefdevolle manier is geen ruzie maken. Ruzie maken is gewoonweg écht nodig om bij je eigen kracht en kern te komen, je standpunt, bij dat rustige en liefdevolle gesprek. Wanneer je je afvraagt waarom je ruzie maakt, dan kun je bijvoorbeeld uitkomen op ‘ik heb te lang gewacht met me uit te spreken’, of ‘ik spreek mijn grens niet uit’, of ‘ik heb het gevoel er zo alleen voor te staan’. Onderzoek dus waardoor de ruzie door is ontstaan. Je lost een probleem nooit op op het niveau waarop het zich manifesteert, maar altijd de diepere laag eronder. Je kunt het dan uiteindelijk samen hebben over waar het dus echt om gaat. En daar is vaak eerst ruzie voor nodig om dat te kunnen zien.

 

  1. Om in verbinding te kunnen blijven wanneer je ruzie hebt, is het nodig om voor jezelf te weten wat er geraakt wordt bij je. Wat zegt de irritatie van je partner over jou? Welke pijn hebben zijn boze woorden geraakt? Je maakt dan de beweging van vingerwijzen naar jezelf, waardoor je verantwoording kunt nemen voor wat je voelt en doet. Hierdoor zijn jullie dan beiden in staat om elkaar te kunnen blijven zien. Wanneer je niet veroordeelt wordt, kun je in verbinding blijven.

 

  1. Verantwoording nemen voor jouw deel in de ruzie maakt dat je op meta-niveau blijft. Van een afstand zie je wat er je voelt, waardoor je er niet meer helemaal in zakt. De emoties nemen dan geen loopje meer met je en je kunt bij jezelf blijven. Je bent dan dus in verbinding met jezelf en in staat om meer te reageren op een manier die je verlangt.

 

  1. Wanneer je ruzie hebt waar je kinderen bijzijn, leg ze dan even kort uit wat er speelt. Het is natuurlijk afhankelijk van de mate van ruzie of je de ruzie moet parkeren, of even een andere ruimte opzoekt samen. Wat goed uit te leggen valt en leerzaam kan zijn is ‘we zijn het even niet eens met elkaar en dat zoeken we nu samen kort uit’. Je mag best boos zijn in bijzijn van anderen, het laat je kind zien dat boosheid toelaatbaar is en soms helpend kan zijn. Leg uit dat je ook gaat oplossen met elkaar. Zo kan boosheid dus functioneel zijn. Je kind leert zo een waardevolle levensles: je mag boos zijn, je mag opkomen voor jezelf, je mag zeggen wat je denkt en je blijft in verbinding.

 

  1. Door naar elkaar te luisteren, elkaar uit te laten praten en proberen te begrijpen waar de ander vandaan komt, waarom deze doet wat hij doet, voorkom je oordelen en verwijten en blijf je in verbinding met elkaar. Je kind leert hierdoor dat je niet bang hoeft te zijn voor ruzie. Even afstand na een ruzie is dan heel iets anders dan uit verbinding zijn. Je kind leert dat je dus na een ruzie best even mag kiezen voor me-time.

 

  1. Deze manier van ruzie maken, waarbij je je kunt afvragen of het nog wel ruzie maken is, vraagt wel iets van jullie als partners. Wanneer er veel oude pijn opgeslagen ligt in je systeem, dan wordt meta-niveau, de ander begrijpen en uit laten praten wel een hele grote klus. Effectief ruzie maken en in verbinding blijven met de ander, vraagt dus in de eerste plaats om in verbinding zijn met jezelf. En in tweede instantie vraagt het om weten welke pijn er bij jezelf getriggerd wordt en zorgen dat deze uit je lijf opgeruimd wordt. Anders zal namelijk bij elke ruzie dit weer opnieuw opgerakeld worden. Dat worden van die slopende, zich steeds herhalende ruzies die maar niet voorbij gaan. En deze zijn dan weer niet goed voor je kinderen om die mee te krijgen. Door samen te leren praten, te ontdekken waar de pijn van jezelf en de ander zit, leren jullie hoe je effectiever en veiliger ruzie kunt maken. Dat betekent dat je dan nog steeds een keer kunt schreeuwen, omdat je boos bent, maar je verliest jezelf er niet meer in en je verliest de ander er niet meer door.

 

Wil je meer?

Wil je ook samen effectief ruzie leren maken, elkaar weer kunnen vinden in die momenten van pijn? Ik kan jullie hierbij helpen. Vraag een vrijblijvend gratis kennismakingsgesprek aan om te kijken wat ik bij jullie kan doen. Of lees hier meer informatie over de online training ‘Wat jullie kunnen doen het weer leuk te hebben samen’.

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign