Ga ergens zitten waar je niet gestoord kunt worden, neem even echt de tijd voor jezelf.

De volgende vragen helpen je te onderzoeken wat er nu precies aan de hand is. De audio luister je na deze opdracht en helpt je de pijn wat te helen en te verzachten. Er ontstaat compassie en liefde voor jezelf. En dat is zo belangrijk om door de dingen heen te kunnen gaan die op je pad komen, die pijnlijk zijn. 

1. Neem de situatie die net gebeurde of een anderen die zo raakte voor je geest. Schrijf precies op wat er is gebeurd, neem hier de tijd voor. Wat deed de ander, wat deed jij, hoe verliep de situatie? Schrijf het echt even op als een verhaal.

2. Onderzoek wat er zo zeer deed in deze ervaring, wat raakte er bij je? Hoe voelde je je? Schrijf alle gevoelens op. Zonder eigen censuur, dat helpt je niet verder in deze oefening. Alles wat je voelt mag er voor nu echt zijn .

3. Dan wil ik je uitnodigen om te gaan voelen en onderzoeken waar je die gevoelens, datgene wat er zo geraakt werd, van kent. Hoe lang ken je het al? Je hoeft nu niet een jaartal te weten, misschien weet je niet beter en doe je het al zolang je je kunt herinneren. Misschien komt er nu een herinnering in je op van vroeger toen je klein was?

4. De laatste is stap is dat je kijkt naar hoe je vroeger omging met dat wat je dus herkent? Welke strategie heb je gekozen? Wat doe je nu nog steeds wanneer je een situatie meemaakt die daarop lijkt?

   Stel je partner blijft steeds vaker net wat langer hangen na het sporten met vrienden/vriendinnen terwijl je aan had gegeven nog zo graag even de dag samen door te nemen, of even nog wat te drinken samen. Hij of zij laat niet even iets weten. Dit raakt je, doet echt pijn en je voelt je alleen, boosheid voel je wel maar slaat naar binnen en je gaat boos naar bed. De volgende ochtend vraag je toch of hij het leuk heeft gehad en voel je je schuldig dat je zo veel eisend bent, hij heeft toch ook zijn ruimte nodig, hij werkt zo hard. Je weet waar je het van kent, een van je ouders was veel weg en als hij/zij thuis was, was hij/zij er eigenlijk ook niet echt, in ieder geval deed hij/zij geen leuke dingen met jou en was vaak snel geïrriteerd. Als je ruzie had, dan moest jij sorry gaan zeggen, want je vader/moeder had het al zo druk. Dat deed je, met een brok in je keel en naar binnen geslagen boosheid, net zoals je je voelde toen je gisteren in bed lag.

   In dit geval is de strategie: niks zeggen en zorgen voor de ander, boosheid naar binnen slaan zodat je niets laat merken, want de ander is belangrijker.

5. Laat nu een beeld komen van jezelf toen je klein was en deze strategie had moeten ontwikkelen om staande te blijven in wat je meemaakte.
   
   Start dan nu de audio.