NAAR JE EIGEN KERN - INNERLIJKE KIND MEDITATIE

We maken allemaal dingen mee in het leven, om te leren, te groeien. Ervaringen die je zelf creëert omdat je nog steeds reageert op een manier die je eigenlijk al lang niet meer wilt. Omdat je boos wordt, juist niet opkomt voor jezelf. Maar waarschijnlijk heb jij met jezelf afgesproken dat niet meer te willen, heb jij besloten trouw te gaan zijn aan jezelf en vanuit je kracht te gaan leven. En dan maak je toch soms nog iets mee wat je weer even volledig uit je kracht haalt, soms nog zonder dat je het in de gaten had. Of je zit nog midden in het proces van gaan luisteren naar jezelf en gaan doen wat goed is voor jou. In beiden gevallen brengt deze oefening je weer terug in je eigen kracht. 

 

Je onderzoekt wat er zo geraakt wordt bij jezelf en heelt het voor een deel in jezelf. Deze oefening is een krachtig middel om uit boosheid of slachtofferschap te stappen en in te zien wat je te leren hebt in de ervaring van dat moment.

Het is een klein onderdeel van mijn werk. Met deze opdracht heb je een tool in handen om thuis zelf aan de slag te gaan en leer je tegelijkertijd mij beter kennen.

Deze opdracht kun je doen op het moment dat je geraakt wordt, ruzie hebt, boos weg bent gelopen of jezelf juist vast voelt zitten in een situatie waar je niet uit lijkt te komen, waarin je voelt geen stem meer te hebben. Het helpt je ook op momenten dat je boos bent op jezelf, je puberzoon die steeds meer een grote mond heeft en niet luistert, je partner die niet in de gaten heeft hoe hij of zij je soms kwetst of wat dan ook en jij terecht komt in verdriet, zelfmedelijden misschien wel en je van daaruit bozer reageert dan je lief is. 

 

Deze opdracht maakt dat je niet meer wijst naar de ander, maar in staat bent om te gaan kijken naar jezelf, wat er bij jou gebeurt, waarom jij doet wat je doet. Dat is de basis om iets te kunnen veranderen aan een situatie die je raakt. 

Je bent namelijk zelf de sleutel naar je eigen geluk. Wanneer je boos bent of geïrriteerd, dan gaat het over jou, niet over de ander. Kort gezegd: het ligt aan jezelf, niet aan de ander. 

 

Pijnlijk?

Misschien.

Helpend?

Ontzettend.

 

Omdat je dan namelijk het ook zelf kunt gaan oplossen en daarin niet afhankelijk bent van de ander. Dit gaat niet over schuld. Als je het anders zou kunnen doen, dan had je dat wel gedaan.

 

Succes!

Opdracht

Ga ergens zitten waar je niet gestoord kunt worden, neem even echt de tijd voor jezelf.

De volgende vragen helpen je te onderzoeken wat er nu precies aan de hand is. De audio luister je na deze opdracht en helpt je de pijn wat te helen en te verzachten. Er ontstaat compassie en liefde voor jezelf. En dat is zo belangrijk om door de dingen heen te kunnen gaan die op je pad komen, die pijnlijk zijn. 

  1. Neem de situatie die net gebeurde of een anderen die zo raakte voor je geest. Schrijf precies op wat er is gebeurd, neem hier de tijd voor. Wat deed de ander, wat deed jij, hoe verliep de situatie? Schrijf het echt even op als een verhaal.
  1. Onderzoek wat er zo zeer deed in deze ervaring, wat raakte er bij je? Hoe voelde je je? Schrijf alle gevoelens op. Zonder eigen censuur, dat helpt je niet verder in deze oefening. Alles wat je voelt mag er voor nu echt zijn .
  1. Dan wil ik je uitnodigen om te gaan voelen en onderzoeken waar je die gevoelens, datgene wat er zo geraakt werd, van kent. Hoe lang ken je het al? Je hoeft nu niet een jaartal te weten, misschien weet je niet beter en doe je het al zolang je je kunt herinneren. Misschien komt er nu een herinnering in je op van vroeger toen je klein was?
  1. De laatste is stap is dat je kijkt naar hoe je vroeger omging met dat wat je dus herkent? Welke strategie heb je gekozen? Wat doe je nu nog steeds wanneer je een situatie meemaakt die daarop lijkt?

    Stel je partner blijft steeds vaker net wat langer hangen na het sporten met vrienden/vriendinnen terwijl je aan had gegeven nog zo graag even de dag samen door te nemen, of even nog wat te drinken samen. Hij of zij laat niet even iets weten. Dit raakt je, doet echt pijn en je voelt je alleen, boosheid voel je wel maar slaat naar binnen en je gaat boos naar bed. De volgende ochtend vraag je toch of hij het leuk heeft gehad en voel je je schuldig dat je zo veel eisend bent, hij heeft toch ook zijn ruimte nodig, hij werkt zo hard. Je weet waar je het van kent, een van je ouders was veel weg en als hij/zij thuis was, was hij/zij er eigenlijk ook niet echt, in ieder geval deed hij/zij geen leuke dingen met jou en was vaak snel geïrriteerd. Als je ruzie had, dan moest jij sorry gaan zeggen, want je vader/moeder had het al zo druk. Dat deed je, met een brok in je keel en naar binnen geslagen boosheid, net zoals je je voelde toen je gisteren in bed lag.

    In dit geval is de strategie: niks zeggen en zorgen voor de ander, boosheid naar binnen slaan zodat je niets laat merken, want de ander is belangrijker.

  1. Laat nu een beeld komen van jezelf toen je klein was en deze strategie had moeten ontwikkelen om staande te blijven in wat je meemaakte.

    Start dan nu de audio.

Ik zie je

Lange tijd waren jij en ik

Ver weg van elkaar

Waren jij en ik

Zonder dat we het wisten

Dichterbij dan we dachten

 

Maar ik kon niet bij je

Het deed zo’n pijn

Te zien dat je miste

Wat je zo nodig had

 

Nu kan ik je geven, de liefde

Onvoorwaardelijk

Nu kan ik bij je zijn

Huil maar, schreeuw maar, stamp maar

Ik ga niet weg

 

Ik ben en blijf bij je

Altijd en overal

Ervaringen van anderen

Groen van Prinstererlaan 65 Waalwijk – 06-10459886 – info@nadinecarter.nl

©2021 Nadine Carter – Ontwerp en techniek door Onsite Webdesign